راجیه دوزنده

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی بر رشد مهارت اجتماعی و رفتارهای ناسازگارانه دانش آموزان مقطع ابتدایی دارای اختلالات یادگیری بود. روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی دارای اختلالات یادگیری شهرستان آمل در سال 1399 بودند. و از میان آنان 30 نفر به طور تصادفی ساده انتخاب و به طور تصادفی یک گروه به عنوان گروه آزمایش و گروه دیگر به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری دادها، پرسشنامه مهارت اجتماعی ایندربیتزن و فوستر و پرسشنامه رفتارهای ناسازگارانه بل بود. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از شاخص های آماری میانگین و انحراف معیار استفاده شد و در بخش آمار استنباطی از تجزیه و تحلیل کوواریانس (ANCOVA)، استفاده شد. نتایج به دست آمده از پژوهش بیانگر آن بود که بازی درمانی بر رشد مهارت اجتماعی و رفتار های ناسازگارانه دانش آموزان تأثیر مثبت دارد.