سلیم باوندی

از دیرباز، یکی از مسائل مهم در جنگ ها عملیات های دشمن در جهت تخریب امکانات و شبکه های ارتباطی بوده است. تخریب پل ها و جاده ها، حملات هوایی، موشکی یا توپخانه و در سالیان اخیر حملات بی شمار سایبری گواه این موضوع است که یکی از اهداف اصلی دشمن در جنگ ها، تضعیف از طریق تخریب امکانات و تجهیزات می باشد. در مقابل، نیروهای مدافع درصدد استفاده حداکثری از منابع و امکانات خود هستند تا مانع از رسیدن دشمن به هدفش شوند. در این پژوهش، یک مسئله ممانعت پویای چند دوره ای در شرایط فازی به منظور کمک به تصمیم گیرندگان و فرماندهان نظامی برای انتخاب یک راهبرد مناسب مورد بررسی قرار می گیرد. در این مسئله، نیرو های مدافع در نقش ممانعت کننده سعی در کمینه کردن بیشینه جریان در طول  دوره زمانی دارند به طوری که در هر مرحله ممانعت کننده و دشمن به طور کامل از عملکرد طرف مقابل آگاه هستند. ظرفیت های یالی در این مدل به صورت متغیرهای فازی در نظر گرفته می شوند. برای حل مدل ارائه شده، ابتدا مسئله ممانعت پویای فازی به کمک مفاهیم اندازه اعتبار و برنامه ریزی محدودیت شانس به مسئله ممانعت پویای قطعی تغییر شکل می دهد. سپس با استفاده از دوگان گیری مسئله دوسطحی قطعی ایجاد شده به یک مسئله تک سطحی تبدیل و سپس با استفاده از تعمیم الگوریتم تجزیه بندرز برای حل آن اقدام می شود. در نهایت اعتبار مسئله با ارائه یک نمونه عددی مورد ارزیابی قرار می گیرد.