مهسا محمدزاده

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مکانیزم های دفاعی و مسئولیت پذیری با اعتیادپذیری در دختران دبیرستانی بوده است. طرح پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع همبستگی – پیش بینی می باشد. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش 130 نفر بود که از بین دانش آموزان دختر دبیرستان های دولتی با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه سبک های دفاعی اندروز (1993)؛ پرسشنامه مسئولیت پذیری کردلو و همکاران (1389) و پرسشنامه اعتیاد پذیری وید و بوچر (1992) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که بین مکانیزم های دفاعی و مسئولیت پذیری با اعتیادپذیری در دختران دبیرستانی رابطه وجود دارد (01/0P=) و همچنین نتایج نشان داد که سبک های دفاعی و مسئولیت پذیری قادر به پیش بینی اعتیادپذیری در دانش آموزان دختر می باشند (01/0P=). بر اساس نتایج یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که دانش آموزانی که در سبک های دفاعی و مسئولیت پذیری نمره های پایین به دست آورده اند، از اعتیادپذیری بیشتری برخوردارند؛ بنابراین لازم است که مدیران و والدین توجه ویژه ای به این موضوع داشته باشند و نتایج این پژوهش به عنوان الگویی مناسب برای طراحی و تدوین برنامه های پیشگیری از رفتارهای پرخطر می تواند بسیار مفید باشد.