جواد گرجیها

مدیریت دانش فرآیندی است که به واسطه آن سازمان ها در زمینه یادگیری (درونی کردن دانش)، کدگذاری دانش (بیرونی کردن دانش) و توزیع و انتقال دانش، مهارت هایی را کسب می کنند. فرآیندی که به واسطه آن توانایی تبدیل داده به اطلاعات و اطلاعات به دانش را پیدا کرده و همچنین قادر خواهند بود دانش کسب شده را به گونه ای مؤثر در تصمیم های خود به کار گیرند. مدیریت دانش در سازمان به دنبال آن است تا نحوه و چگونگی تبدیل اطلاعات و دانسته های فردی و سازمانی را به مهارت های فردی و گروهی تبیین و روشن نماید. با بررسی و تحلیل اهمیت و ویژگی های دانش در حیطه عملکرد سازمان هامی توان دریافت که برخورداری از دانش و اطلاعات روزآمد برای ادامه حیات سازمان هابه یک ضرورت انکار ناپذیر تبدیل شده است. علوی و لیدنر نظام های مدیریت دانش را به عنوان نظام های بر مبنای فن آوری اطلاعات تعریف کرده اند. این نظام ها جهت پیشبرد فرآیندهای سازمانی خلق، ذخیره، بازیابی و اشاعه و کاربرد دانش مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله قصد داریم به بررسی و تحلیل ضرورت مدیریت دانش در سازمان های دولتی بپردازیم.