مناسب سازی فضای پارک های عمومی جهت استفاده معلولین و ناتوانان جسمی و حرکتی (نمونه موردی بررسی یک بوستان به ازای هر یک از مناطق یازده گانه شهر شیراز)
حوزه های تخصصی:
فضاهای عمومی شهری نقش مهمی در برنامه های توسعه مناطق شهری دارد که از جمله ملزومات آن ایجاد بسترهای فضایی و کالبدی مناسب جهت استفاده همه اقشار جامعه از خدمات و امکانات عمومی، به منظور تحرک و جابجایی بهتر و دسترسی آسان تر در سطح شهر است. در این نگارش سعی شده با توجه به ضوابط و معیارهای موجود در منابع و لحاظ کردن آن درمشاهدات میدانی، همچنین با بررسی وضعیت پارک های منتخب شهر شیراز جهت استفاده این قشر مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. در پژوهش حاضر از روش توصیفی کاربردی استفاده شده است؛ که گردآوری اطلاعات از طریق روش کتابخانه ای و میدانی است، همچنین برای انتخاب نمونه ها، از روش نمونه گیری کوکران استفاده شده است. با در نظر گرفتن ضوابط مطلوب طراحی برای معلولین و نیز شناسایی ویژگی های پارک های مناطق یازده گانه شیراز، اشکالات به منظور اصلاح و مناسب سازی فضای بوستان برای معلولین در سه برنامه پیشنهادی کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت آورده شده است.