عبدالرحیم فرخنده

هدف و زمینه پژوهش: انسجام فرایندی است پویا که در تمایل یک گروه برای وفادار ماندن نسبت به یکدیگر، متحد ماندن در دستیابی به اهداف مؤثر و ارضای نیازهای عاطفی اعضاء را نشان داده می شود و شادکامی بازتابی از این واقعیت است که ما به طور کلی چگونه احساس خوبی داریم. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی شادکامی بر انسجام و عملکرد تیمی فوتبالیست هایباشگاه اروند بندر عباس است روش شناسی: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل 70 نفر از بازیکنان تیم فوتبال باشگاه اروند بندرعباس در سال 1396 است که دارای عملکرد و انسجام تیمی ضعیف بودند. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر به این صورت است که در آن 30 نفر از بازیکنان مرد فوتبال تیم اروند که درسال 1396 دارای مشکلاتی در انسجام و عملکرد تیمی بودند و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره کنترل و مداخله مورد آزمایش قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات بر اساس مقیاس انسجام تیمی کارون، وید مایر و براولی (2001) وعملکرد تیمی میچاییل و ست (1997) است. یافته های پژوهش و: نتایج نشان می دهد که تحلیل کواریانس یک طرفه در متغیرهای انسجام تیمی (56/87 = F و 001/0 > P) و عملکرد تیم (94/91 = F و 001/0 > P) معنی دار می باشد. نتیجه گیری: بنابراین نشان داد شادکامی بر انسجام تیمی و عملکرد تیم بازیکنان فوتبال باشگاه اروند بندرعباس موثر است. همچنین نتایج نشان داد شادکامی بر انسجام تیمی بازیکنان فوتبال باشگاه اروند بندرعباس اثر بخش می باشد. بنابراین با توجه به نتایج این پژوهش و اثر مثبت شادکامی بر انسجام و عملکرد تیمی بازیکنان پیشنهاد می گردد در تیم های فوتبال آموزشی این متغیر در فرایند تمرین بکار گرفته شود.