بهنام نظریان فارسانی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر موک بر اشتیاق تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. روش پژوهش حاضر شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با دو گروه کنترل و آزمایش است. جامعه آماری پژوهش شامل همه ی دانش آموزان پایه دهم شهر شیراز هستند. روش نمونه گیری به صورت خوشه ای چند مرحله ای بود بدین صورت که از بین مناطق مختلف شهر به صورت تصادفی منطقه 2 انتخاب شد سپس از بین مدارس متوسطه دوم یک مدرسه به صورت تصادفی انتخاب شد و در نهایت از بین کلاس های پایه دهم مدرسه یک کلاس 30 نفره انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامههای اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفیلد، پاریس (2004) و عملکرد تحصیلی بود که در پژوهش حاضر روایی پرسشنامه های توسط مختصصان مجرب مورد بررسی و تایید نهایی قرار گرفت و پایایی پرسشنامه ها به ترتیب 72/0 و 86/0 بدست آمد که نشان از پایایی مطلوب پرسشنامه دارد. جهت تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از نرم افزار spss در دو بخش تحلیل توصیفی فراوانی و درصد فراوانی و تحلیل استنباطی (کواریانس یک متغیره) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد آموزش فیزیک مبتنی بر موک تاثیر مثبت و معناداری بر اشتیاق تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش فیزیک مبتنی بر موک موجب افزایش اشتیاق تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان می گردد.