فرهاد کریمیان زاده

گردش شغلی یکی از روشهای توسعه انسانی سازمان است که گردش شغلی میزان بهره وری را افزایش می دهد و فرصتی برای بهبود عملکرد در سازمان است. نقش نیروی انسانی در پیشبرد امور جامعه دارای اهمیتی والاست و مؤثرترین رکن تحولات اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی محسوب می شود .پیشرفت های اقتصادی و اجتماعی نیز تجهیز نیروی انسانی متعهد ،متخصص، ماهر و افزایش مواد تهیه مداوم از مداوم او را اجتناب ناپذیر می کند. مقاله حاضر از نوع توصیفی است که با توجه به منابع کتابخانه ای و گردآوری نظرات صاحبنظران و با هدف بررسی متغیر گردش شغلی به رشته تحریر در آمده است. نتیجه مقاله نشان می دهد که گردش شغلی از مهمترین عوامل پیشرفت و شکوفایی استعدادها،توانایی ها وخلاقیت نیروهای شاغل در سازمان, به شمار می رود و عامل مهمی در پیشرفت سازمان ، جامعه پذیری، سازگاری اجتماعی و رضایت شغلی؛ محسوب میگردد.سازمان هایی که از گردش شغلی استفاده می کنند ,صاحب نیرو هایی مسئولیت پذیرمی شوند که، موفقیت های بیشتری برای سازمان کسب کرده که این امر در افزایش عزت نفس و همچنین در باور به توانایی های افراد تاثیرگذار بوده، لذا افراد مسئولیت پذیر معمولاکارایی بیشتری برای سازمان دارند.

در عصر اطلاعات و دانش محور، مدیریت دانش یکی از ویژگی های بارز برای سازمان ها محسوب می شود . مدیریت این منبع کمیاب باعث افزایش عملکرد کسب و کار و موفقیت سازمان در زمان فعلی و آینده می شود . مدیریت این منبع ناملموس بقاء سازمانی را در محیط در حال تغییر بدنبال دارد .مقاله حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای و بررسی منابع مدون و نظرات صاحبنظران در حوزه مدیریت دانش، و با هدف بررسی مدیریت دانش در آموزش عالی به رشته تحریر در آمده است. یافته ها حاکی از آن است که در عرصه آموزش عالی، مدیریت دانش به عنوان شیوه ای شناخته شده است که نوآوری و ابتکار سازمانی را افزایش می دهد. مهم ترین نقشی که می توان به مدیریت دانش در آموزش عالی نسبت داد این است که آموزش عالی مدیریت دانش را به عنوان یک مدیریت تحول و عامل موفقیت در محیط متغیر در نظر می گیرد. تبادل دانش بطور مستمر در محیط داخلی و خارجی در آموزش عالی، باعث افزایش دانش کارکنان،استفاده بهینه از تکنولوژی و تغییر رویکرد فرهنگ سازمانی به سمت سازمان های یادگیرنده می شود و نهایتا منجر به اثربخشی و کارآیی می گردد.