حجت الله سالارنژاد

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های مدیریت کلاس و خودکارآمدی معلم با بهزیستی تحصیلی دانش آموزان پسر و معلمان دوره اول متوسطه ناحیه 2 شهر خرم آباد انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت موضوع، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه ی آماری این  پژوهش شامل دانش آموزان پسر و معلمان مرد دوره اول متوسطه ناحیه2 شهر خرم آباد به تعداد 225 معلم و 1084 دانش آموز پسر بود. نمونه مورد بررسی با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 60 معلم و 300 دانش آموز پسرتعیین شد که به روش طبقه ای نسبی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه سبک های مدیریت کلاس ولفگانگ و گلیکمن، پرسشنامه خودکارآمدی بندورا و پرسشنامه بهزیستی تحصیلی پیترینین و همکاران  بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سبک مدیریت تعامل گرا و بهزیستی تحصیلی رابطه مثبت معنی دار و بین سبک مدیریت مداخله گر و بهزیستی تحصیلی رابطه منفی معنی دار وجود دارد. بین خودکارآمدی و خرده مولفه های آن با بهزیستی تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. یعنی با افزایش نمرات سبک  مدیریت تعامل گرای کلاس و  مولفه های خودکارآمدی میزان بهزیستی تحصیلی دانش آموزان نیز افزایش می یابد. همچنین تحلیل ضرایب رگرسیون نشان داد، که از بین مولفه های خودکارآمدی معلم، تنها مولفه ی جلب مشارکت والدین از قابلیت پیش بینی بهزیستی تحصیلی دانش آموزان برخوردار است.