مبینا خیری

خلاقیت به یکی از موضوعات داغ در زمینه رشد کودکان تبدیل شده و در مطالعات روانشناسی و طراحی محیطی ویژه ویژه یافته شده است. تحقیقات بر روی محیط کودک بر رشد خلاقیت او وجود دارد. بنابراین هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین خلاق و محیط آموزشی کودکان 2 تا 10 ساله و شناسایی و تبیین مولفه های محیطی برای خلاقیت با محیطی است که بر اساس ساختار جسمی و روانی کودک و نیاز به استفاده از محیط معماری است. است. پژوهش کیفی حاضر با استفاده از روش اکتشافی و تحلیل کیفی، تغییرات اساسی در تحقیقات مربوط به رابطه محیط و خلاقیت کودکان را شناسایی کرده و سعی کرده است با استدلال منطقی به بررسی و جمع بندی روابط بین آنها بپردازد. از آنجایی که نتایج این پژوهش بر اساس تحلیل تحلیلی بر اساس نظریه ها و نتایج تحقیقات قبلی است، می توان آن را یک فراتحلیل کیفی تلقی کرد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که محیط با ویژگی هایی مانند جامعه پذیری، احساس فضا، حس پذیری، تنوع و پیچیدگی، امنیت، حرکت، خوانایی و ارتباط با طبیعت در افزایش خلاقیت کودکان خلاق است. همچنین اگر محیط آموزشی به گونه ای طراحی شود که اصول روانشناسی محیطی مرتبط با وضعیت جسمی و روانی کودک رعایت شود.