امیرحسین رئوف قطب الدینی

در عصر حاضر، گوش سپردن به آوای کارکنان برای سازمان ها اهمیت ویژه ای یافته است؛ چراکه از یک طرف ایده ها و نظرات کارکنان می تواند راه گشای بسیاری از مسائل و مشکلات سازمانی و از طرف دیگر منعکس کننده ی علایق و خواسته های آن ها به مدیریت سازمان باشد. کارکنانی که به هر دلیلی نخواهند ایده ها، نظرات و اطلاعات خود را بگویند اغلب دچار استرس، نارضایتی، سرخوردگی های شغلی و گوشه گیری در سازمان خود خواهند شد که این امر، کاهش اعتماد بین افراد، کاهش تعهد به سازمان و نزول سطح عملکرد کارکنان را به همراه خواهد داشت. در این راستا آوای سازمانی به عوامل فردی، سازمانی و اجتماعی مختلفی مربوط می شود ، بنابراین شناسایی عواملی که سبب بروز آوا در سازمان می شود و سکوت کارکنان را می شکند و در نهایت سازمان را به سمت نوآوری و خلاقیت و حل مشکلات سازمانی و توسعه پیش می برد، اهمیت می یابد. یکی از شکاف های موجود در ادبیات موضوعی آوای کارکنان، فقدان پژوهشی جامع در زمینه بررسی تاثیرات سبک های رهبری نوین (سبک های رهبری اخلاقی، تحول گرا و اصیل) بر بروز رفتار آوایی و آوای کارکنان، می باشد. در همین رابطه، پژوهش حاضر با هدف بررسی این موضوع، با استفاده از روش مرور نظام مند (سیستماتیک) تدوین گردیده است. در راستای مرور مطالعات پیشین، تمامی پژوهش های موجود در پنج پایگاه اطلاعاتی مگیران، نورمگز، سیویلیکا، انسانی و پایگاه استنادی جهاد دانشگاهی با انتخاب کلید واژه های «رهبری اخلاقی»، «رهبری تحول آفرین»، «رهبری تحول گرا»، «رهبری اصیل»، «آوای کارکنان»، «آوای سازمانی» و «رفتار آوایی» مورد بررسی قرار گرفتند که در نهایت با حذف موارد تکراری و فاقد کیفیت، 13 پژوهش به طور کامل در روند تحقیق وارد شدند که پس از معرفی و مرور ادبیات موضوعی متغیرهای تحقیق حاضر، داده های پژوهش های مذکور مورد بررسی قرار گرفته است. در پایان نیز با توجه به مرور نتایج مطالعات پیشین، پیشنهاداتی برای روش های افزایش سطح آوای کارکنان در سازمان ها با استفاده از سبک های رهبری مذکور ارائه گردید.