محمدحسن دشتی

هدف از این مطالعه بررسی نقش میانجی وابستگی به اینترنت در رابطه بین اضطراب کامپیوتر و آسیب های اسکلتی در دانشجویان پیام نور یزد در  دوران همه گیری کرونا بود. در این پژوهش جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور استان یزد بودند که بصورت تمام شمار تعداد 357 نفر بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش سه پرسشنامه ی اسکلتی- عضلانی نوردیک (1987)، پرسشنامه اضطراب کامپیوتر هاینس؛ گلاس و نایت(1987) و پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ (1996) بود. نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشان داد بین اضطراب کامپیوتر و آسیب های اسکلتی با ضریب 54/0، بین وابستگی به اینترنت و آسیب های اسکلتی با ضریب 39/0 و بین اضطراب کامپیوتر و وابستگی به اینترنت با ضریب 69/0 رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج  حاصل از معادلات ساختاری در بررسی مدل نشان داد اضطراب کامپیوتر با ضریب 57/0 بر آسیبهای اسکلتی، وابستگی اینترنت با ضریب 20/0 بر آسیب های اسکلتی و اضطراب کامپیوتر با ضریب 80/0 بر وابستگی به اینترنت تاثیر دارد. همچنین مدل تحقیق اثر غیر مستقیم اضطراب کامپیوتر بر آسیب های اسکلتی  با نقش میانجی وابستگی به اینترنت را با ضریب 16/0 نشان داد. بنابراین مدل تحقیق مورد تایید قرا می گیرد با استفاده به ضرورت استفاده از فضای آموزش مجازی، به والدین و کلیه دست اندر کاران آموزشی و دانشگاهی توصیه می شودد که راهکاری مناسب شناسایی نموده و راهکارهای جایگزین مانند برنامه ریزی دوره های ورزشی و تمرینات روزانه متناسب با ساعات کلاس های مجازی دانشجویان برای جلوگیری از استفاده مفرط به اینترنت و دیگر اعتیاد های رفتاری برای پیشگیری از ابتلا به آسیب های اسکلتی برگزینند.