صمد خاکسار مقامی

هدف پژوهش، بررسی امکان ترمیم و پایدارسازی خاک های رسی از طریق کاربرد مواد افزودنی طبیعی می باشد. نوع هدف کاربردی و روش انجام آزمایشگاهی است. سه نوع افزودنی شامل خاکستر پوسته برنج، نانوکیتین و آهک با درصدهای وزنی متفاوت به خاک رس اولیه اضافه شده و جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایشات محوری، فشاری و چسبندگی انجام شد و نتیجه گیری نهایی با میکروسکوپ الکترونی روبشی محیطی و طیف سنج براش اشعه ایکس انجام گردید. نتایج نشان داد افزودن درصدهای مختلف دو ماده نانوکیتین و خاکستر پوسته برنج، کاهش های به مراتب بیشتری در شاخص خمیری حاصل می کند و باعث بهبود مطلوب تر میزان شاخص خمیری و خصوصیات خمیری خاک های مشکل آفرین خواهد شد. همچنین تمامی ترکیبات و درصدهای مختلف وزنی سه ماده آهک، نانوکیتین و خاکستر پوسته برنج، منجر به افزایش مطلوب مقاومت فشاری نمونه خاک اولیه مورد آزمایش شده اند. در زمان افزودن 6 درصد آهک به نمونه خاک اولیه، مقاومت فشاری به نحو مطلوب و مؤثری افزایش پیدا کرده و در مقایسه با نتایج مقاومتِ نمونه خاک اولیه، افزایش هایی، به ترتیب، برابر 72، 118، 132 و 154 درصد در زمان های عمل آوری 7، 28، 42 و 90 روزه، در مقاومت نمونه ها حاصل گردیده که این افزایش، مطلوب و قابل توجه بوده است. در تمام نمونه ها، در تمام دوره های عمل آوری، چسبندگی نسبت به نمونه خاک اولیه، روندی صعودی داشته است. در نهایت، می توان عنوان نمود که اضافه شدن خاکستر پوسته برنج و نانوکیتین و آهک سبب افزایش مقاومت و پایداری خاک رس گردیده و نیازی به مواد شیمیایی و صنعتی نیست.