علیرضا هادی زاده

تا چندی پیش هدف اصلی هر شرکت را حداکثرسازی سود سهامداران می دانستند چرا که تنها خود را در مقابل سهامداران خویش مسئول می دانستند ولی در قرن جدید کم کم مشکلات این دیدگاه برای سایر ذی نفعان و به خصوص جامعه ای که شرکت در آن مشغول به فعالیت است عیان شد و شرکت ها به سمتی رفتند که با قبول کردن مسئولیت های اجتماعی، دیگر تنها در مقابل سهامدارن خود مسئول نمی بینند بلکه خود را در مقابل جامعه ای که در آن فعالیت تجاری داشته و کسب منفعت می کنند نیز مسئول می دانند. بنابراین در تلاشند تا کنار تلاش برای افزایش سودآوری خود، هزینه هایی را که به جامعه و محیط زیست نیز وارد می کنند کم شود. البته این طبیعی است که هیچ گاه شرکت ها به دنبال مسائل مربوط به هزینه های اجتماعی و جبران خسارت های وارد شده به محیط زیست نباشند مگر اینکه الزامات قانونی آن ها را مجبور به اجرای مقرارت و دستورالعمل های مربوطه کند. در این مقاله مروری داریم بر تاریخچه ی حسابداری مسئولیت اجتماعی و توصیف مفهوم آن به عنوان بخشی از دانش حسابداری و به اهداف و ثمره ی اجرای حسابداری مسئولیت های اجتماعی نیز خواهیم پرداخت.

هدف از پژوهش حاضر بررسی سازوکار انطباق سیستم فعالیت ها با تغییرات پیکره بندی گونه های مسکن بومی و مهندسی ساز روستایی از طریق دسته بندی فعالیت ها و اندازه گیری داده های نحوی خانه ها بود. بدین منظور تعداد 382 خانه از دو گونه مسکن روستایی اشکور گیلان به صورت تصادفی طبقه بندی با توجه به روش مبتنی بر هدف و ملاحظات انتخاب شد. برای تحلیل فعالیت ها از مصاحبه ساختارمند، مشاهده و ثبت فعالیت ها استفاده گردید. همچنین جهت پیدایی تفاوت و مهم ترین فعالیت و مکان انجام آن آزمون مجذورکای، تحلیل بالونی و خوشه ای استفاده شد. نتایج به طورکلی نشان داد دو گونه مسکن از پیکره بندی های متفاوتی برخوردار هستند که باعث شده دسته بندی فعالیت ها، مکان رخداد آن ها و روابط بین آن ها در این مساکن متفاوت باشد؛ اما باوجود تغییر پیکره بندی فضایی سیستم فعالیت ها تغییر نکرده است و ساکنان خود را با فضاهای موردنظر انطباق داده اند. مشخص شد ساکنان از طریق دسته بندی فعالیت ها، انتخاب مکان خصوصیات مشابه و چند کارکردی کردن فضاها بدون حذف فعالیتی، خود را با تغییرات فضایی انطباق می دهند که این امر ناشی از قانونمندی های فرهنگی و اجتماعی است. توانایی انطباق پذیری ساکنان باعث شده از تمام فضاهای خانه استفاده کنند و به هماهنگی با محیط های مسکونی برای رفع نیازها، ارزش ها و رفتارهای خود بپردازند. یافته ها، ضرورت توجه به انطباق پذیری را در تحلیل های نحوی محیط های مسکونی مورد تائید قرار می دهند.