شاهرخ اسدی

ایمنی عبور و مرور یکی از اصول اساسی مهندسی ترافیک و برنامه ریزی حمل و نقل است؛ به طوری که کشورهای توسعه یافته همگام با توسعه سایر بخش های مهندسی ترافیک به آن توجه کرده و با مطالعات و تمهیدات لازم تلاش می کنند که تصادف و پیامدهای ناشی از آن را به حداقل برسانند. تحقیق حاضر به بررسی کاربرد داده کاوی در شناسایی نقاط حادثه خیز پرداخته است. محدوده مطالعه 15 کیلومتر از جاده هراز است. داده ها از واحد فناوری اطلاعات پلیس راهور ناجا جمع آوری شد و با استفاده از روش داده کاوی و با بهره گیری از نرم افزار SPSS Modeler تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان می دهد سه نقطه گزنک، محدوده تونل وانا و شنگلده جزء نقاط حادثه خیز این محدوده است. برای کاهش تصادف ها در این محور، پیشنهاد می شود اصلاح هندسی نقاط حادثه خیز و همچنین دوبانده کردن راه و در نظرگرفتن نور کافی، در دستور کار سازمان های مربوطه قرار گیرد.