رامین رییسی

به صورت غالب مسئله انتخاب تا?مین کننده، از آنجاکه تصمیم گیرنده ناچار به ارزیابی توا?مان تا?مین کنندگان بر اساس معیارهای چند گانه و گاهی متعارض است، به شکل مسائل تصمیم گیری چند معیاره(MADM) مورد توجه قرار می گیرد. یکی از محدودیت های تکنیک های MADM، در این است که این دسته از تکنیک ها برای انتخاب تأمین کننده، گزینه های موجود برای انتخاب را تنها با یکدیگر مقایسه می کنند و با اهداف و خواسته های مطلوب بنگاه مشتری در هر شاخص مورد مقایسه قرار نمی دهند. یکی از تکنیک های سودمند برای حل این کاستی، تکنیک تخصیص بدیهی AD است. صورت های مختلف تکنیک تخصیص بدیهی در این راستا ضعف هایی دارند، که در این مقاله کوشیده شده تا با اتخاذ صورت اصلاح شده ای از این تکنیک در دو حالت قطعی و فازی، پس از شناسایی شاخص های اصلی در انتخاب تأمین کننده، به حل مسئله انتخاب تأمین کننده برای زنجیره-تأمین بپردازیم. از آنجا که ارزیابی در هر شاخص نیازمند داده هایی هم به شکل دقیق و قطعی و هم به شکل فازی است، با استفاده از صورتی مختلط از تکنیک تخصیص بدیهی با هر دو نوع از داده های پیش گفته، به حل مسئله پرداخته شده است. در پایان نیز به منظور حصول اطمینان از سودمندی روش پیشنهادی به یک مطالعه موردی نیز اشاره خواهد شد و نتایج، با نتایج حاصل از روش تخصیص خطی (LAM) مقایسه می شوند.