محمدامین خواجه حسنی

امروزه از یک سو، مشارکت در بستر جامعه ای دموکراتیک و اسلامی، صورتی نهادمند به خود گرفته و یکی از شاخص های اصلی نظام توسعه یافته و دموکراتیک محسوب می شود و از سوی دیگر، جهان در قرن اخیر، به واسطه ی تولید انبوه داده ها و اطلاعات بشر، در آستانه ی تحوّلی شگرف و ایجاد جوامعی نو، موسوم به جوامع اطلاعاتی است که سرعت، دقّت و کیفیّت در پردازش، و ساختن دانش های جدید با استفاده از آن اطلاعات در این جوامع، ملاک توسعه و پیشرفت محسوب می شود. پژوهش حاضر، با توجه به این اصول مهم و بنیادی، مدلی را ارائه می کند که از تلفیق دو دانش سیاسی و فن آوری اطلاعات و ارتباطات، ساخته شده و چگونگی استفاده از داده ها، اطلاعات و بینش خود تصمیم گیرنده را در تحلیل، پردازش ، استنتاج و اتخاذ تصمیم مناسب برای افزایش مشارکت سیاسی، بررسی می کند. این مدل فرایند محور و فرایند اصلی در آن مشارکت سیاسی است که با توجه به اصول و روشهای اقناعی بسط داده شده است. این پژوهش بلحاظ روش، توصیفی- تحلیلی و بلحاظ هدف، کاربردی است و برای گردآوری اطلاعات از بسیاری از منابع فیش برداری شده است؛ مدل سازی سیستم یاد شده بر پایه نمودارهای جریان داده(DFD) و با نرم افزار “Sybase power designer” انجام شده است