بررسی اصول نورپردازی در عکاسی طبیعت
نورپردازی دنیای پیچیده ای از خلاقیت و تکنیک است. نور اساس و ماهیت عکاسی است. بدون نور عکسی وجود ندارد. شناخت نور و آشنایی با نورپردازی برای عکاسان مهم است. نور ابزار اصلی کار عکاسی است و نورپردازی مهارت عکاس را نشان می دهد. منابع نور یا طبیعی هستند یا مصنوعی یا ترکیبی از این دو منبع. عکاس با شناخت فرایندها و تاثیر نور بر تولید و خلق عکس ، اصول زیباشناختی عکس را پیش بینی می کند. در این پژوهش هدف آن است که گفته شود در عکاسی از مناظر طبیعی یا عکاسیِ طبیعت شناخت اصول نورپردازی اساس کار است. عکاس در عکاسی طبیعت، با منبع نور طبیعی سروکار دارد که کنترل آن در اختیارش نیست. عکاس باید شکیبایی، دقت نظر و سرعت عمل داشته باشد تا بتواند نور پر نوسان روز یا خورشید را در اختیار بگیرد. نور روز در هر لحظه تغییر می کند لذا، عکاس باید به موقعیت های مکانی و زاویه ی تابش هر نوع نور و موقعیت زمانی خورشید آشنا باشد، حالت های خورشید را در هر موقعیت زمانی، محیطی و جوی پیش بینی کند؛ بداند در چه مکانی چه وضعیتی از تابش نور خورشید در عکس موثر است. نورپردازی از مهارت های اساسی عکاسی در بهره گیری از نور است. جهت و زاویه ی تابش خورشید به عکاس کمک می کند تا سوژه را در بهترین موقعیت نورپردازی تثبیت کند. در این پژوهش از روش پیمایشی به کارکرد انواع نور و اصول نورپردازی در طبیعت پرداخته شده است. جامعه ی آماری تحقیق، نمونه عکس های گرفته شده ای است که در آن اصول نورپردازی در طبیعت مورد استفاده قرار گرفته اند.