نهضت شیخعلی

بررسی رفتارهای پرخطر که پیامدهایی ناگوار برای زندگی، سلامتی و رشد روانی و اجتماعی نوجوان به همراه میآورند، دارای اهمیت است. برخی از این پیامدها عبارتاند از: بیماریهای روانی مانند افسردگی (گلدستین، والتون، کانینگهام، تروبریج و مایو2007)، ایدز و بیماریهای جنسی (مارکوییز و گالبن، 2004)، انگیزه پایین تحصیلی و شکست تحصیلی (جنیس، 2002) و درگیری در جرائم گوناگون. مصرف مواد مخدر، خشونت و رفتارهای جنسی عامل بسیاری از مرگ و میرهای سنین نوجوانی و اوایل بزرگسالی محسوب میشوند (لیندربرگ، بوگس و ویلیامز، 2000). گازمن و بوش (2007) نیز چند عامل را که نوجوانان را مستعد رفتارهای پرخطر میسازد، شناسایی کردهاند: در سطح فردی، کسانی که از تواناییها آگاهی ندارند، کسانی که عزت نفس پایینی دارند، کسانی که در گروههای منفی همسالان عضویت دارند، و کسانی که تعهد مدرسهای ضعیفی دارند. عوامل دیگری مانند ارتباط والد فرزندی ضعیف، نظارت والدینی ضعیف (مانند والدینی که از محل نوجوانان خود بیخبرند) و فقدان حمایت خانوادگی نیز مطرح هستند. شگفتانگیز نیست، وقتی والدین خودشان به رفتارهای پرخطر اشتغال دارند، نوجوانان نیز به رفتارهای پرخطر دست بزنند. با وجود جو مدرسهای ضعیف، وضعیت اقتصادی اجتماعی ضعیف، و فقدان یا ضعف روابط اجتماعی، نوجوانان بیسرپرست در خطر بیشتری برای داشتن رفتارهای منفی هستند. جلوگیری از علل و عوامل و بروز این آسیبها به برنامهریزی نهادهای مرتبط با کودکان و نوجوانان در آموزشوپرورش نیاز دارد. تدوین پیشنویس سند پیشگیری از آسیبهای اجتماعی دانشآموزان شاید با همین احساس مسئولیت شکل گرفت. یکی از راههای پیشبینی شده در این سند آموزش اصول مهارتهای زندگی در مدرسه و توسط معلمان است. بیشتر تحقیقات حاکی از آن هستند که آگاهی از مهارتهای زندگی و آموزش آن در پیشگیری از آسیبهای اجتماعی نقش مهمی دارد. این مقاله سعی دارد که به نقش اموزش و پرورش و مدارس و معلمان در کاهش اسیب های اجتماعی بپردازد . لذا به بیان اسیب های اجتماعی وسپس به نقش مدارس در کاهش این اسیب ها خواهیم پرداخت.

بسیاری از مردم فکر می کنند که دانش آموزان فقط زنگ ریاضی یا علوم یا... را دوست ندارند ولی زنگ ورزش را دوست دارند در صورتی که این طور نیست، برخی از دانش آموزان از زنگ ورزش بیزارند! اینجانب که اولین سال است در مدرسه شهید قامی مربی ورزش هستم ، در زنگ ورزش کلاس خودم دانش آموزانی را دیدم که به ورزش اهمیت نمی دهند و از ورزش کناره گیری می کنند و در گو شه ای می نشینند و به تماشای بازی دانش آموزان یا خواندن کتاب می پردازند.در ابتدای سال تحصیلی کمتر از 25 درصد از دانش آموزان، آن هم با اکراه و اجبار من و مدیر مدرسه در برنامه های ورزشی و فعالیتهای ورزشی شرکت می کردند مشاهده ی این وضعیت باعث نگرانی و ناراحتی من و مدیر مدرسه شد. بنابراین این امر باعث شد تا فکر کنم چگونه می توانم این مشکل را حل کنم و مهمترین دلایل عدم شرکت دانش آموزان در فعالیتهای ورزشی مدرسه شناسایی و مشخص گردید 1-عوامل فردی2- عوامل خانوادگی 3-عوامل آموزشی و مدرسه ای. پس از تجریه ، تحلیل و مطالعه ی اطلاعات گردآوری شده، راه حل های متعددی برای حل مشکل پیشنهاد و در نظر گرفته شد که عبارت بود از:آشنا کردن دانش آموزان با اهمیت، آثار و فواید ورزش در زندگی فردی و اجتماعی، مشاوره با اولیاء دانش آموزان در خصوص حضور فعال دانش آموزان در مسابقات و کسب رضایت از آنان، مشارکت دانش آموزان در انجام فعالیت های ورزشی، انتخاب سرگروه و یاور ورزشی، انجام مسابقات بین کلاسی، و داخل مدرسه ای و برون مدرسه ای و بردن دانش آموزان به مسابقات منطقه ای و استانی، و برگزاری مسابقات در مناسبت های مختلف از جمله شطرنج و انجام بازی های بومی محلی مختلف از قبیل وسطی و غیره و اهداء جوایز به برندگان مسابقات .پس از اجرای راه حل های جدید، متوجه تغییرات مثبتی در میزان استقبال آنان از برنامه ی ورزش صبحگاهی و غیره در مدرسه شدم به طوری که میزان استقبال آنها از 23درصد به بیش از 90 درصد رسید. در پایان پژوهش به این نتیجه رسیدم که، طرح و اجرای اکثر راه حل های جدید برای تشویق و ترغیب دانش آموزان در امر ورزش مثبت و موفقیت آمیز بوده است.

در وضعیت کنونی کشور برخی از جوانان نسبت به گذشته تاریخی خود بی تفاوت شده اندودر بعضی از آنها میل به دنیای غرب وغرق شدن در فرهنگ غربی به وجود آمده است .آنچه امروز مهم است تهاجم فرهنگی وسلطه وغلبه یک فرهنگ بر سایر فرهنگها است که نمونه بارز آن روند رو به رشد تسلط فرهنگ استعماری غرب بر سایر فرهنگ ها در یکصد سال اخیر است . جنگ روانی ، جنگ رایانه ای ،جنگ اینترنتی و..همگی از اشکال جنگ نرم هستند به نظر می رسد نقش مدرسه ومربیان ودبیران ومدیران در شکل گیری و دفاع از فرهنگ اصیل ایرانی واسلامی بسیار چشم گیر است. از آنجایی که دانش آموز به نوعی بیشترین زمان از زندگی خودرا در خانه وخانواده وسپس در مدرسه می گذراند. بنابراین مدرسه ومتولیان آن نقش بسیار مهمی در حفظ وصیانت از فرهنگ ایرانی واسلامی را به عهده دارند. مساله فرهنگ طوری نیست که یک دفعه به وجود آید ویا با چند جمله مشورت از بین برود .حل مسائل وآسیب های فرهنگی مثل کندن یک صخره با سوزن است. موضوع فرهنگ وآسیب های فرهنگی در طول تاریخ وجود داشته است . لذا این مقاله سعی برآن دارد با استفاده از شیوه تحقیق کتابخانه ای به بررسی آسیب های فرهنگی از گذشته دور ودوران اسلامی وهم چنین به شیوه های برخورد با تهاجم فرهنگی که پدیده عصر حاضر، و وسیله جدیدی در دست استعمار است بپردازد..

با بررسی منابع قدیمی مربوط به نظام تعلیم وتربیت، درمی یابیم که در نظام تعلیم وتربیت سنتی، معلّم فقط محتوا را انتقال می دهد و دانش آموزان نیز آن محتوا را حفظ می کنند . این نوع آموزش در بیشتر مواقع با تنبیه بدنی و همچنین خشونت همراه بوده است و موجب شرطی شدن دانش اموز می شود. یکی از رویکردهای نوین در حوزه تعلیم وتربیت، رویکرد ساختن گرایی/سازنده گرایی است. طبق این رویکرد، معلّم، نقش راهنما و هدایتگر را داشته و دانش آموز را هدایت می کند تا خود به ساخت دانش و تجربیات خویش بپردازد. طبق این دیدگاه، معلّم تنها رهبر اصلی و اقتدارگرای کلاس نیست، بلکه دانش آموزان نیز در نوشتن برنامه ها به معلّم کمک می کنند و تفاوت های فردی دانش آموزان مورد توجه قرار می گیرد. در این پژوهش هدف تقویت کرد ن قواعد عربی وکمک گر فتن از والدین برای حل مشکل وضعف در خواندن واستفاده از روش اکتشافی و استفاده از فلش کارتها بوده که باعث تقویت زبان عربی و علاقمند سازی دانش اموزان به این زبان شده است.