بهاره میری

مسکن پایدار، کانون فعالیت های اقتصادی و اجتماعی خانوار روستایی است و بر رفاه خانوار روستایی تاثیر می گذارد. هدف این تحقیق، بررسی و تحلیل ساختاری-کارکردی پایداری مسکن روستایی در دهستان سرفیروزآباد بخش مرکزی شهرستان کرمانشاه است. پژوهش حاضر با توجه به ماهیت موضوع، توسعه ای و کاربردی و به لحاظ گستره موردی و از لحاظ روش در زمره پژوهش های توصیفی-تحلیلی است. پایایی تحقیق با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر با  94/0 است و روایی تحقیق مورد تأیید متخصصان جغرافیا قرار گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل 527 خانوار روستایی و برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است. بر این اساس حجم نمونه 216 خانوار تعیین شد و روش نمونه گیری در هر روستا، نمونه گیری تصادفی ساده بوده است. نتایج تحقیق نشان می دهند که از مجموع 9 روستای مورد بررسی، 6 روستا از نظر شاخص های پایداری مسکن، به عنوان روستاهای پایدار، 1 روستا به عنوان روستای نیمه پایدار و 2 روستا به عنوان روستاهای ناپایدار شناخته شده اند. از سوی دیگر شاخص دوام مصالح با اثر کلی 317/0 در اولویت اول قرار گرفت در حالی که گویه مقاومت ساختمان با اثر کلی 153/0- کمترین میزان اثرگذاری پایداری مسکن را داشته است.