علی اکبر محمودآبادی

این مقاله به بررسی رابطه بین ابعاد توانمند سازی و امنیت شغلی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی می پردازد. در این راستا دو متغیر توانمندسازی کارکنان (شامل 5 بعد: احساس شایستگی، احساس مؤثر بودن، احساس اعتماد، احساس استقلال در کار و احساس معنی دار بودن) و امنیت شغلی کارکنان مورد سنجش و تحلیل قرار گرفت. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی بوده و از پرسشنامه ای که روایی و پایایی آن مورد تأیید بوده جهت جمع آوری داده ها استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق کلیه کارکنان دانشگاه علوم انتظامی بوده که به روش تصادفی ساده نمونه ای به تعداد 200 نفر از آنها انتخاب شده. از مجموع 200 پرسشنامه توزیعی در نمونه آماری 180 پرسشنامه برگشت داده شد. روش آماری مورد استفاده در این تحقیق آزمون همبستگی گشتاوری پیرسون می باشد. در پایان در جهت پاسخ دهی به سؤالات تحقیق نتایج زیر به دست آمده است: به طورکلی بین توانمندسازی و امنیت شغلی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی رابطه معنی داری وجود داشت ولی رابطه ابعاد توانمندسازی و امنیت شغلی به شرح زیر می باشد.بین احساس شایستگی، احساس اعتماد، احساس مؤثر بودن، احساس استقلال و احساس معناداربودن با امنیت شغلی کارکنان دانشگاه علوم انتظامی رابطه معناداری وجود دارد.