رقیه سادات ناصری

در سیره امامان معصوم و به ویژه امام رضا تاکید زیادی بر تفکر شده است و آموزش و پرورش از سنین کودکی نقش موثری در این زمینه دارد؛ از این رو هدف از این پژوهش بررسی عوامل تاثیرگذار در فکور کردن دانش اموزان در کلاس درس است. این پژوهش با رویکرد کیفی و با روش قوم نگاری انجام شد. نمونه مورد بررسی دانش آموزان پایه اول یکی از دبستان های دخترانه واقع در شهر مشهد هستند که پژوهشگر به مدت 3 ماه در یکی از کلاس های درس آنجا حضور داشت و به مشاهده اتفاقات کلاسی و رفتار های دانش آموزان آن پرداخت. یافته های به دست آمده پس از کدگذاری به شیوه استقرایی منجر به شکل گیری مقوله های موثر در عدم تفکر دانش آموزان شد. این مقوله ها عبارتند از: اقتدار طلبی معلم، اعتمادبه نفس و عزت نفس پایین دانش اموزان، عدم همکاری دانش اموزان در فعالیت های اموزشی، عدم اختصاص دادن زمان کافی برای تفکر، بی حوصلگی دانش آموزان، ترس دانش آموزان از تفکر کردن، تکلیف دهی معلم، ارزشیابی معلم. نتایج به دست آمده بیانگر آن است که مقوله اقتدار طلبی معلمان نقش مهمی در شکل گیری سایر مقولات دارد و موجب می شود که دانش اموزان لزوم تفکر کردن را درنیافته و به آن عادت نکنند.