محمدسعید حسن پور زرکامی

عصر امروزکه ع صر دان ش و اط لاعات نام دارد، همه جوامع بشری را ب ه طور ع ام و م راکز آموزشی به طور خاص در موقعیت و شرایطی قرار دادهکه استمرار حیات خود را مستلزم استفاده از راه کارها، ابزارها، شیوه ها و رویکردهای نوین می دانند. ذی نفعان در پارادایم یادگیری و آموزش، نیازمند محیط های یادگیری توانمند و پش تیبانی ش ده از ط ریق طراحی مناسب منابع می باشند. آنها نیازمند آموزش مبتنی بر پاس خگویی به تقاضا، در هر زمان و هرکجا با کیفیت بالا و پشتیبانی مناسب هستند. توسعه نظام آموزشی در عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات از چالش های اصلی سیاست گذاران آموزشی است. به کارگیری یادگ یری الکت رونیکی در ن ظام های آموزشی به افزایش فرصت های یادگیری، سهولت دسترسی به منابع آموزشی، تسریع دسترسی به اطلاعات ب روز ش ده، تثبیت نقش هدایت گری برای استادان و اعضای هیئت علمی، راهنمایی مداوم معلم ب رای یادگ یرنده و دس ترسی مادام العمر به اطلاعات منجر می شود. از م هم ترین چ الش های پیش روی آموزش در قرن بیست و یکم، چگونگی تربیت یادگیرندگانی است که با آمادگی لازم ب ا ج امعه در حال تغییر و پیچیدگی های عصر ان فجار اط لاعات روبرو ش وند. پاسخ گو نبودن ن ظام های آم وزشی سنتی به نیازهای واقعی و دائماً در حال تغییر جامعه، موضوع دیگری است که م ورد ت وجه سیاست گذاران آموزشی قرار گرفته است. نبود سیاست ها، خط مشی ها و قوانین اجرایی، نبود استانداردهای معتبر سازی، مشخص نبودن ارزش مدرک تحصیلی مربوط، ضعف شناخت مسئولان سطح بالا، نبود راهبرد توسعه اطلاعاتی در کشور، نبود راهبرد روشن برای موسسات آموزشی کشور، کمبود پشتیبانی های مالی مناسب، عدم استفاده مسئولان از سرمایه گذاری بخش خصوصی در این زمینه بالا بودن هزینه های اولیه توسعه آموزش الکترونیکی از جمله موانع توسعه آموزش الکترونیک است.