سروش صفاری

به دلیل نقش و تاثیر خودکارآمدی بر بسیاری از متغیر های رفتاری در محیط کار، پژوهش در مورد آن و شناسایی عوامل تاثیر گذار بر آن مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. به همین جهت ، ا ین پژوهش با هدف بررسی امکان پیش بینی خودکارآمدی از طریق عزت نفس و حمایت سازمانی ادراک شده به اجرا در آمد. روش پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بوده و جامعه ی آماری پژوهش را کارکنان شرکت گاز استان اصفهان به تعداد 733 نفر تشکیل داده است. نمونه ی پژوهش بر اساس جدول حجم نمونه به حجم جامعه آماری میچل و جولی (2007)، شامل 248 نفر از کارکنان این سازمان بود که با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های حمایت سازمانی (آیزنبرگر و همکاران،1986)، عزت نفس روزنبرگ (1965) و خودکارآمدی عمومی (شرر و مادوکس،1982) بود. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها نشان داد که بین حمایت سازمانی ادراک شده و خودکارآمدی، بین حمایت سازمانی ادراک شده و عزت نفس و بین عزت نفس و خودکارآمدی رابطه معناداری وجود دارد (0/01 p< ). همچنین بین حمایت سازمانی ادراک شده، عزت نفس و خودکارآمدی رابطه چندگانه ترکیبی وجود دارد (0/01 p< ) . حمایت سازمانی ادراک شده و عزت نفس توانستند تا 30 درصد از واریانس خودکارآمدی را تبیین کنند. بنابراین، میتوان چنین نتیجه گیری نمود که برای افزایش خودکارآمدی ، می توان عزت نفس کارکنان و حمایت سازمانی را افزایش داد.