مریم راسخی پور

هدف مطالعه حاضر بررسی نگرش و گرایش دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان فارس نسبت به درس اخلاق کاربردی است. روش تحقیق به صورت توصیفی-پیمایشی و جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان استان فارس بود. نتایج این مطالعه نشان داد که: نگرش دانشجویان دانشگاه فرهنگیان فارس نسبت به درس اخلاق کاربردی به صورت معنی دار از سطح قابل قبول بالاتر و از سطح مطلوب پایین تر می باشد؛ بین نگرش دانشجویان دختر و پسر نسبت به درس اخلاق کاربردی تفاوت معنی داری وجود دارد؛ دانشجویان سال اول نسبت به درس اخلاق کاربردی نگرش مطلوب تری نسبت به دانشجویان سال دوم دارند؛ دانشجویان رشته معارف اسلامی نگرش مطلوب تری نسبت درس اخلاق کاربردی در مقایسه با دانشجویان رشته های دیگر دارند؛ و بالاخره تاثیر درس اخلاق کاربردی بیشتر وابسته به استاد درس می باشد تا منابع و سرفصلهایی که برای این درس در نظر گرفته می شود؛ بنابراین، استفاده از اساتید شایسته یکی از پیشنهادهای مهم جهت دست یابی به وضعیت مطلوب در ایجاد نگرش و گرایش مثبت در دانشجویان نسبت به درس اخلاق کاربردی است.