شهلا علیلو

پژوهش حاضر تحت عنوان نقش خستگی هیجانی ناشی از تدریس مجازی و استرس شغلی در پیش بینی فرسودگی شغلی معلمان جوان و میانسال در سال تحصیلی 1401-1400 در شهرستان خوی انجام گرفته است. طرح این پژوهش با توجه به هدف آن از نوع کاربردی بوده و روش پژوهش از نوع توصیفی و همبستگی می باشد. جامعه ی پژوهش معلمان ابتدایی شهرستان خوی بود که تعدادشان 1378 نفر بود. بر اساس جدول مورگان تعداد افراد نمونه 300 نفر بودند و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بود. برای انجام این پژوهش از پرسشنامه های: خستگی عاطفی چن و همکاران (2019)، پرسشنامه استرس شغلی (HSE) و پرسشنامه فرسودگی شغلی مزلج، استفاده شده است. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از نرم افزار spss تحلیل شده اند. تحلیل نتایج نشان دادند که فرضیه های پژوهش تائید شدند و خستگی هیجانی ناشی از تدریس مجازی با (R=0/58) در سطح معنی داری (p<0/01) فرسودگی شغلی را پیش بینی کرد. همچنین استرس شغلی معلمان در دوران پاندمی کرونا نیز با (R=0/68) در سطح معنی داری (p<0/01)، فرسودگی شغلی در معلمان را پیش بینی کرد. بین استرس شغلی و خستگی هیجانی ناشی از تدریس مجازی در بین معلمان جوان و معلمان میانسال نیز تفاوت مشاهده شد؛ بنابراین تمامی فرضیه های پژوهش تائید شدند.

پژوهش حاضر باهدف پیش بینی نشانگان اختلال های شخصیت در نوجوانان بر اساس تروماهای دوران کودکی، رشد هویت و دشواری در تنظیم هیجان در بین دانش آموزان دوره ی متوسطه ی دوم (16 تا سال 19) شهرستان خوی انجام گرفته است. این پژوهش از نوع همبستگی بوده و برای انجام آن از بین مدارس دبیرستانی شهرستان خوی 5 مدرسه ی پسرانه و 5 مدرسه ی دخترانه به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ی بالینی نوجوانان میلون (MACI) و پرسشنامه ی رشد هویت (AIDA) و پرسشنامه ی تروماهای دوران کودکی (CTQ) استفاده شده است. پس از جمع آوری داده های خام، شیوه های آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون چندگانه ی همزمان استفاده شده است. نتایج تحلیل نشان می دهد بین تروماهای دوران کودکی و نشانگان اختلالات شخصیت رابطه ی معنادار وجود دارد (p<0/01)؛ بنابراین فرضیه اول تحقیق ما تائید شد. نتایج جداول رگرسیون وجود رابطه بین هویت و نشانگان اختلالات شخصیت را نیز تائید کردند (P<0/01, r=0/61) درواقع هر دو فرضیه پژوهش تائید شدند. هرکدام از فرضیه های پژوهش ما دارای 4 فرضیه ی جزئی بودند که به پیش بینی اختلالات خوشه ی B پرداخته اند. تمامی فرضیه ها معنادار بوده و تائید شدند و می توان گفت که تروماهای دوران کودکی و رشد هویت، نشانگان اختلال شخصیت خوشه ی B در نوجوانان را پیش بینی می کنند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ساختاری پیامدهای روان شناختی کرونا فوبیا و درون گرایی-برونگرایی باواسطه گری خستگی هیجانی ناشی از قرنطینه است. ازنظر هدف، پژوهش حاضر از نوع کاربردی است. طرح پژوهش توصیفی بوده و از نوع همبستگی از طریق الگویابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی افرادی بودند که در خلال بیماری کرونا دچار کرونا فوبیا شده بودند. تعداد 120 نفر از اعضا به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. این افراد به وسیله پرسشنامه اضطراب کرونا علی پور و همکاران (1398) تشخیص گذاری شدند. سپس این افراد به پرسشنامه های پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ (GHQ)، پرسشنامه ی شخصیت آیزنگ و پرسشنامه خستگی هیجانی مزلج و همکاران (2001) که به سبب شرایط پاندمیک کرونا به صورت لینک اینترنتی تهیه شد پاسخ دادند. سپس نتایج به وسیله نرم افزارهای spss و ایموس تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد بین پیامدهای روان شناختی کرونا فوبیا و درون گرایی-برونگرایی باواسطه گری خستگی هیجانی ناشی از قرنطینه ارتباط معنادار وجود داشت. (0/194= Fو 0/002=p). درنتیجه احساسات منفی متناقض، ناکامی، اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب و دانش ناکافی از پیامدهای روان شناختی هستند که در بروز یک بیماری همه گیر و ناشناخته در افراد تحت قرنطینه بروز می کند که می توانند منجر به خستگی هیجانی شده و این پیامدها در افراد برون گرا و درون گرا با نتایج متفاوتی بروز پیدا می کند.