حامدرضا طارقیان

در این مقاله پس از معرفی شبیه سازی به عنوان پرکاربرد ترین روش علمی و تشریح مراحل مختلف اجرایی آن، برخی از کاربردهای واقعی آن را در زمینه نرم افزارهای شبیه سازی بر روی خودکار کردن فرایند مدلسازی متمرکز شده اند. این نرم افزارها را می توان به سه دسته مولد برنامه، مدلساز سیستم های خاص و مدلساز چند منظوره تقسیم کرد. مروری بر امکانات این نرم افزارها و بحثی درباره تحقیقات آینده در زمینه شبیه سازی بخش دیگری از این مقاله را تشکیل می دهد.

زمان بندی پروژه با منابع محدود یک مساله NP است. یکی از رویکردهای ابتکاری حل این مساله استفاده از قواعد اولویت بندی در برنامه ریزی فعالیت هاست. در این مقاله یازده قاعده اولویت بندی را به دو شیوه سری و موازی به صورت ایستا پیاده سازی کرده و این شیوه را با معیار تکمیل پروژه در زمان کوتاه تر، با یکصد و بیست مساله آزمون استاندارد حاوی 30 تا 120 فعالیت، با یکدیگر مقایسه کرده ایم. نتایج به دست آمده نشان می دهد: اولا رویکرد موازی در به کارگیری قواعد اولویت بندی از رویکرد سری کارآمدتر است؛ ثانیا برای بهره جستن از کارایی بیشتر رویکرد موازی، تنها کافیست حداکثر سه قاعده اولویت بندی دلخواه به صورت موازی به کار گرفته شود.

در این مقاله بدواً نیاز جامعه به یک سیستم جامع مدیریت وضعیتهای اضطراری را توجیه نموده و سپس ساختار یک مدل شبیه سازی تخلیه اضطراری را در محیطهای موازی رایانه ای مورد بررسی قرار می دهیم.مدل را در مورد یک شبکه حمل و نقل فرضی به کار می گیریم تا قابلیتهای مکانیزم رابط انتقال پیام در محیطهای شبیه سازی موازی را بررسی کنیم.چگونگی پیاده سازی این مکانیزم را نشان داده و با ارائه نتایج عددی مزیّتها و هزینه های پروتکلهای همزمانی مختلف را مقایسه کرده و مناسب این رویکرد را برای شبیه سازی موازی اضطراری مورد بحث قرار می دهیم .