بهنام میری پورفرد

هدف این مطالعه، تعیین اثر سه نوع بریس مختلف بر پایداری دینامیک موضعی با استفاده از حداکثر نمای لیاپانوف حین دویدن در افراد مبتلا به ناپایداری مچ پا بود. 12 آزمودنی مبتلا به ناپایداری مچ پا در گروه آسیب دیده و 12 آزمودنی سالمدر این مطالعه شرکت کردند. گروه آسیب دیده، روی تردمیل 70 گام با بریس سخت، نیمه سخت، نرم و بدون بریس دویدند. گروه سالم، تنها در وضعیت بدون بریس آزمون دویدن را انجام دادند. حداکثر نمای لیاپانوف با استفاده از داده های کینماتیک محاسبه شد. نتایج نشان داد حداکثر نمای لیاپانوف کوتاه دوره در دویدن با بریس نیمه سخت در گروه آسیب دیده به طور معناداری با سایر وضعیت های بریس مچ پا متفاوت است، اما دویدن با بریس نیمه سخت تفاوت معناداری در حداکثر نمای لیاپانوف کوتاه دوره گروه آسیب دیده در مقایسه با گروه سالم ایجاد نکرد. با توجه به این نتایج، به نظر می رسد دویدن با بریس نیمه سخت توانسته است وضعیتی نزدیک به دویدن گروه سالم فراهم کند.