علی مقیسه

این پژوهش به روش شبه آزمایشی، با نمونهایی به حجم 50 نفر از دانشجویان پسر استان تهران که به طور تصادفی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند، اجرا شد. برای جمع آوری دادهها، از پس آزمون با روایی مورد قبول کارشناسان و پایایی 68% و چک لیست مشاهده فعالیتها با روایی قابل قبول کارشناسان وپایایی 98% استفاده گردید. چک لیستها توسط 4نفر از اساتید دورهی کارشناسی، با مدرک دکترای زیست شناسی در هر گروه تکمیل شد. دانشجومعلمان در دو گروه به صورت تصادفی جایگزین شدند. یک گروه به شیوه آموزش محور گروه دیگر به شیوه آزمایش محور به مدت دو ماه آموزش دیدند. جهت کنترل متغیرهای مزاحم علاوه بر جایگزینی تصادفی، از یک استاد مشترک در هر دوگروه استفاده گردید. جهت تحلیل داده هااز آزمون یومن ویتنی استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که تفاوت معناداری در دانستنی ها ،مهارتها، نگرشها ،رضایتمندی، بین دانشجو معلمانی که با شیوهی آموزش محور آموزش دیده اند و انهایی که به شیوهی آزمایش محور آموزش دیده اند وجود داشته و فرضیه های پژوهش در سطح اطمینان 95% مورد تأیید قرار گرفت. پس تدریس زیست شناسی به شیوهی آزمایش محور اثر بخش تر است