امین کریمی دهناشی

در سال های اخیر سازمان های مردم نهاد و نیکوکاری بسیاری در کشور تأسیس شده اند. این موضوع سبب ایجاد رقابت میان آن ها برای جذب منابع شده است. با وجود اینکه ایران از نظر شاخص های نیکوکاری جزو ۳۰ کشور نخست به شمار می آید، اما بهره گیری از شیوه های سنتی تأمین مالی سبب شده است که از این ظرفیت به درستی استفاده نشود. بررسی ها نشان می دهد که به کارگیری یافته های اقتصاد رفتاری که تلنگر نام دارد، می تواند آثار درخور توجهی در افزایش مشارکت های خیرخواهانه داشته باشد. ازاین رو، در پژوهش حاضر سه تلنگر پرکاربرد شامل «ساده سازی»، «ارائه بازخورد» و «استفاده از هنجارها» معرفی و کاربردهای آن در ایران نیز بیان شده است تا علاوه بر بیشتر شدن پرداخت های نیکوکارانه، این کمک ها استمرار یابند. تلنگرهای گفته شده بر جلب مشارکت حامیان تکانشی، که عمدتاً کمک های کوچکی می کنند، تأکید دارد. این گروه از حامیان، بیشتر بر پایه شکل گیری احساسات لحظه ای کمک می کنند. در مقابل خیران کنکاشگر هستند که پس از تحقیق بسیار حمایت می کنند و بیشتر نیکوکاران بزرگ را شامل می شوند؛ هرچند که این تلنگرها به حامیان بزرگ نیز تعمیم می یابد.