مهرانگیز جوادی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ادراک خود و عزت  نفس با تاب آوری همسران جانبازان شهر تهران در سال 1399 انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و روش انجام آن توصیفی از نوع همبستگی می باشد که به صورت میدانی انجام شده است. جامعه آماری شامل 700 نفر از همسران جانبازان مراجعه  کننده به مرکز مشاوره روان شناسی شاهد و ایثار واقع در منطقه 5 شهرداری تهران در سال 1399 می باشد. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 300 نفر به دست آمده و برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. اطلاعات اصلی این پژوهش با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد عزت نفس کوپر اسمیت (1967)، پرسشنامه خودپنداره راجرز و پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003) به دست آمد. با توجه به انتشار ویروس کووید 19 این پرسشنامه ها در شبکه های مجازی (گروه مشاوره آنلاین مرکز مشاوره روان شناسی شاهد و ایثارگر، واتساپ و تلگرام) بارگزاری و نسبت به جمع آوری داده ها اقدام شد. در تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار استنباطی (همبستگی و رگرسیون چندمتغیره) با استفاده از نرم  افزار SPSS-23 استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ادراک خود و عزت  نفس با تاب  آوری همسران جانبازان شهر تهران رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که میان مولفه های ادراک خود و تاب آوری همسران جانبازان شهر تهران رابطه معنی دار وجود دارد همچنین بین مولفه های عزت نفس و تاب آوری همسران جانبازان شهر تهران رابطه معنی دار وجود دارد.