سجاد ساغری

شناخت دیدگاه مناسباتی امام خامنه ای ازضرورت های عصر حاضر برای اقشار جامعه و ملل مختلف جهان می باشد، بی تردید بیشترین تعاملات و مناسبات جمهوری اسلامی با کشورها ملل و فرق و ادیان جهان را در این برهه زمانی شاهد هستیم روش تحقیق نگارش در این مقاله روش اسنادی و توصیفی و برگرفته از سایت دفتر مقام معظم رهبری می باشد تبیین دیدگاه تعاملی و تقابلی حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای مدظله العالی در چهار محور مناسبات با مردم، علما، اقلیت های مذهبی دینی و فرق و مواجهه ایشان با استکبار و استعمار دول خارجی بازآفرینی شده است در دیدگاه رهبر معظم انقلاب بین مردم و انقلاب و رهبری منش و روش تعاملی و همگرایی بیش از هر نوع مناسباتی دیگر برقرار می باشد و دیدگاه نگارنده مقاله بر این اعتقاد قلبی می باشد. آیت الله خامنه ای در دیدگاه تعاملی خویش با روحانیت و مراجع می فرماید هیچ خادم اسلامی نمی تواند نسبت به نظامی که بر اساس اسلام پدید آمده است با انگیزه اسلام حرکت کرده و کار می کند بی تفاوت باشد بی تردید در هیچ دوره ای جز انقلاب اسلامی اتفاق نیفتاده که روحانیت تا این حد در مراتب بالای حکومتی دخیل باشند و در تصمیم گیری های مهم کشور موثر باشند و این نبود جز آنکه فرایند تشکیل حکومت بر اساس حضور روحانیت و به وسیله هدایت آنها انجام شده است ورعایت انصاف و عدالت با سایر ادیان است. سیاست داخلی و خارجی جمهوری اسلامی در قبال مذاهب چهارگانه تاکید بر وحدت و فتوای به حرمت اهانت به بزرگان اهل سنت و همسران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم می باشد. تقسیم جهان به دو قطب مستضعف و مستکبر حمایت از مستضعفین و تقابل با استکبار می باشد حکومت اسلامی را مدافع حقوق اقلیت های دینی و مذهبی می داند.

همواره تشابه در نام ها، القاب، اماکن و کتاب ها سبب اشتباهاتی برای خوانندگان و حتی دانشمندان شده است. به همین جهت برخی از دانشمندان برای رفع هرگونه تشابهات اعم از اسم و غیر آن به تألیف کتاب هایی در این زمینه پرداخت اند تا جهل مخاطب را برطرف نمایند. این گونه تألیفات نشان از رشد و بسط تمدن اسلامی در طول تاریخ دارد که چگونه مؤلفان مسلمان از جنبه های گوناگون به تاریخ نگاری اسلامی توجه داشته اند. گاهی برخی از این اشتباهات از مؤلفان مشهور بوده و دیگران با اعتماد به ایشان، آن اشتباهات را در آثار خود بیان کرده اند. این پژوهش به صورت کتابخانه ای و روش توصیفی- تحلیلی نگاشته شده است و در آن به سیر و عوامل و پیامدهای این گونه اشتباهات پرداخته شده است و به این نتیجه رسیده که می توان با افزودن قید یا محفوف به قرینه ای از بروز بسیاری از خطاها جلوگیری کرد.