حسن عموزاد مهدیرجی

مقدمه و هدف: اختلال اوتیسم در دهه گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته و در حال تبدیل شدن به یک تهدید اپیدمی جهانی است که احتمالا فعالیت ورزشی می تواند یک روش غیردارویی برای کاهش اوتیسم باشد. از اینرو هدف از پژوهش حاضر تأثیر یک دوره تمرین شنا بر سطوح هورمون های پروژسترون و کورتیکوسترون در موش های ماده بالغ مدل اوتیسم بود.مواد و روش ها: موش های ماده و نر نژاد C57BL6 پس از دو هفته سازگاری با محیط، به منظور جفت گیری درون یک قفس قرار داده شدند. سپس به منظور ایجاد بیماری در موش ها، حیوانات در روز 12 بارداری به دو گروه کنترل و اوتیسم تقسیم شدند. در گروه اوتیسم، موش های باردار یک دوز 600 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت صفاقی داروی والپروات دریافت کردند. پس از آن اجازه داده شد تا فرزندان بدنیا بیایند. حیوانات در سن نوجوانی به 3 گروه و هر 10 سر (اوتیسم بدون ورزش، اوتیسم با ورزش، کنترل) تقسیم شدند. حیوانات از سن 28 روزگی تا سن 56 روزگی به مدت 8 هفته (56 روز) تحت انجام ورزش شنا قرار گرفتند. اندازه گیری سطوح هورمون های پروژسترون و کورتیکوسترون به روش الایزا اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج نشان داد تفاوت میزان کورتیکوسترون در بین گروه ها معنی دار بود (0.05>P). نتایج نشان داد که گروه تمرین + اوتیسم نسبت به گروه اوتیسم کاهش معنی داری در میزان کورتیکوسترون نشان داده است. همچنین تفاوت معنی داری در سطوح پروژسترون، میان گروه های مورد مطالعه مشاهده شد (0.05>P). نتایج نیز نشان داد گروه تمرین + اوتیسم نسبت به گروه اوتیسم کاهش معنی داری در میزان پروژسترون داشته است (0.05>P).بحث و نتیجه گیری: به نظر می سد، ورزش شنا بتواند سطوح هورمون های پروژسترون و کورتیکوسترون را کاهش دهد و برای افراد مبتلا به اختلال اوتیسم مفید باشد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین فناوری اطلاعات با مدیریت منابع انسانی سبز باتوجه به نقش میانجی خرده سیستم های مدیریت منابع انسانی سازمان جهاد کشاورزی خراسان شمالی می باشد. تحقیق حاضر از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است، جامعه آماری مورد نظر کارکنان سازمان جهاد کشاورزی خراسان شمالی می باشند، روش نمونه گیری تصادفی ساده و بر اساس جدول(کرچسی و مورگان) تعداد نمونه 152 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند، روش گردآوری داده ها شامل: کتابخانه ای و میدانی بوده است. جهت تجزیه-وتحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از جداول فراوانی، رسم نمودار، میانگین و انحراف استاندارد و در بخش استنباطی از آزمون های پارامتریک از معادلات ساختاری استفاده شده است. محقق داده های به دست آمده از پرسشنامه را پس از استخراج و طبقه بندی از طریق نرم افزار PLS مورد تجزیه تحلیل قرار داده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین فناوری اطلاعات با میانجی خرده سیستم های مدیریت منابع انسانی رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین خرده سیستم های مدیریت منابع انسانی با مدیریت منابع انسانی سبز نیز رابطه معناداری وجود دارد.

با توجه به اهمیت پیشگیری از عوامل بروز بیماری های قلبی و نیز اطلاعات متناقض در خصوص تأثیر تمرین های ورزشی بر بیان ژن های گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و کاتالاز (CAT)، هدف مطالعه حاضر مقایسه اثر 4 هفته برنامه تمرینی به مدت 8 هفته بر بیان GPX و CAT در بافت قلب موش های صحرایی بود. بدین منظور 40 سر موش صحرایی نر ویستار 8 هفته ای به طور تصادفی به 5 گروه شامل گروه های کنترل، تمرین هوازی با شدت متوسط، تمرین هوازی شدید (HIT)، تمرین هوازی تناوبی شدید (HIIT) و تمرین شنا با شدت متوسط (MIST) تقسیم شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس یکطرفه و توکی استفاده شد. نتایج نشان داد، افزایش معناداری در بیان ژن های GPX وCAT متعاقب هر چهار پروتکل ورزشی در مقایسه با گروه کنترل (001/0P=) و همچنین افزایش معناداری در بیان GPX میان گروه های HIIT و HIT نسبت به گروه های MIT و MIST (001/0P=) مشاهده شد. همچنین افزایش معناداری در بیان CAT، میان گروه MIST نسبت به گروه های MIT و HIIT (به ترتیب 001/0P= و 030/0P=) و بین گروه HIT نسبت به گروه های MIT و HIIT مشاهده شد (به ترتیب 001/0P= و 041/0P=). ضمن اینکه بین گروه های MIT و HIIT نیز اختلاف معناداری وجود داشت (001/0P=). هر چهار شیوه تمرینی با بهبود سیستم آنتی اکسیدانی، تغییرات مطلوبی در بافت قلب رت های ویستار ایجاد کرد. به نظر می رسد تمرینات HIT، HIIT و MIST با ایجاد سازگاری مفید در سیستم آنتی اکسیدانی، بدن را در مقابل فشار اکسایشی مقاوم تر ساخته و تأثیر مطلوب تری بر بافت قلبی داشته باشد.