شهاب شمس

هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان تغییرات آنزیم های کراتین کیناز لاکتات دهیدروژناز آسپارتات آمینوترانسفراز و آلانین آمینوترانسفراز نسبت به ریکاوری با دو نوع فوم غلتان پس از یک جلسه تمرین وامانده ساز در مردان فوتسالیست بود. آزمودنی ها 24 نفر از بازیکنان فوتسال لیگ اصفهان با میانگین سنی 34/2 ±08/26سال و قد 58/3± 03/179سانتی متر بودند که به طور تصادفی به سه گروه (فوم نرم، فوم سخت، کنترل) تقسیم شدند. آزمودنی ها، تمرین وامانده ساز را انجام دادند، سپس گروه فوم نرم و فوم سخت پروتکل ریکاوری را به مدت ده دقیقه و با تناوب 45 ثانیه فشار بر روی عضله و15 ثانیه استراحت انجام دادند و گروه کنترل طی این مدت به استراحت پرداختند. آنزیم های موردنظر طی چهار مرحله (حالت پایه، بلافاصله پس از ورزش، بلافاصله پس از ریکاوری و 24 ساعت پس از تمرین) اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون شاپیروویلک و لوین و موخلی در سطح معناداری (05/0>P) تجزیه وتحلیل شد. نتایج نشان داد با اینکه فعالیت تمام آنزیم های پژوهش حاضر پس از انجام ریکاوری در هر دو گروه فوم نرم و فوم سخت به طور معناداری کاهش یافت، اما در تغییرات این شاخص ها بین دو گروه فوم نرم و فوم سخت تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0>P). تمام تغییرات آنزیم ها به استثنای لاکتات دهیدروژناز در 24 ساعت پس از ورزش برای هر دو گروه فوم نرم و فوم سخت نسبت به گروه کنترل معنادار بود (001/0>P). استفاده از روش ریکاوری فعال با استفاده از فوم غلتان در مقایسه با ریکاوری غیرفعال سبب کاهش هرچه بیشتر شاخص های آسیب عضلانی و برگشت سریع تر ورزشکاران به حالت پایه خواهد شد.