ندا اسدالله زاده جعفری

رشد اقتصادی از جمله اهداف اصلی، اقتصاد است. از میان متغیرهای اقتصادی، متغیری که بیش از همه در ارتباط مستقیم با بخش خارجی اقتصاد قرار دارد و میتواند بیش از هر متغیر دیگری زمینه رشد اقتصادی را فراهم نماید، متغیر نرخ ارز واقعی میباشد. عمده تأمین مالی کسبوکارها در کشور توسط شبکه بانکی صورت میگیرد و نقش بسیار مهمی در نیل به اهداف کلان اقتصادی ایفا مینماید. وجود بازارها و نهادهای مالی کارآمد، ضمن ایفای نقش مهم در اقتصاد، زمینه ساز رشد اقتصادی و توسعه ی کشورهای توسعه یافته شده است.هدف از پزوهش حاضر بر این اساس در پژوهش حاضر، بررسی کارایی شبکه بانکی در مسیر رشد اقتصادی با تاکید بر چرخه های تجاری ،نوسانهای نرخ ارز و سهام با مدل مارکوف سوئیچینگ است.برای استخراج نوسانهای نرخ ارز و شاخص بازار سهام از الگوهای خانواده گارچ استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان میدهد رشد اقتصادی در تمامی رژیم های کارایی شبکه بانکی تأثیر مثبت و معنادار دارد. نوسانات نرخ ارز در رژیم بالای کارایی شبکه بانکی تأثیر منفی و معنادار و در رژیم پایین تأثیر مثبت و معنادار دارد. نوسانات شاخص سهام در رژیم بالای کارایی تأثیر معنادار ندارد اما در شرایطی که کارایی شبکه بانکی در رژیم پایین خود باشد، تاثیر مثبت و معنادار دارد. همچنین نتایج نشان میدهد احتمال قرار گرفتن شبکه بانکی در رژیم پایین کارایی در سالهای آینده در حال افزایش میباشد. بر اساس نتایج، مدیریت بازارهای ارز و سهام در کشور بایستی با توجه به سطح و رژیم کارایی شبکه بانکی، صورت پذیرد.

افزایش همگرایی و اثرگذاری بازار دارایی ها به خصوص دارایی های مالی در دهه های اخیر، پژوهشگران را بر درک نحوه تأثیرگذاری و در واقع سرایت و یا نوسان های بین بازاری و تأثیر آنها بر یکدیگر متمرکز کرده است. جهت بررسی اثر نوسانهای نرخ ارز، قیمت نفت و شاخص بازار سهام، بر شاخص عدم ثبات مالی با استفاده از الگوی چرخشی مارکف سوِیچینگ، طی دوره زمانی 1397-1388 به صورت داده های ماهانه، بررسی شده است. برای استخراج نوسان های نرخ ارز، قیمت نفت و شاخص بازار سهام از الگوی تبدیل موجک تولباکس ویولت استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد تأثیر نوسانهای نرخ ارز در رژیم های مختلف و دوره های زمانی گوناگون متفاوت است، به گونه ای که در کوتاه مدت نوسانهای نرخ ارز در رژیم بالای شاخص عدم ثبات مالی تاثیر متفاوتی نسبت به سایر دوره های زمانی دارد. نوسانات قیمت نفت در دوره های زمانی میان مدت و بلندمدت و فارغ از رژیم عدم ثبات مالی تاثیر مثبت و معنادار دارد و این تاثیر در دوره زمانی بلتدمدت قوی تر خواهد بود. همچنین نوسانات بازار سهام صرفا در کوتاه مدت و در شرایطی که شاخص عدم ثبات مالی در رژیم پایین باشد تاثیر منفی و معنادار دارد. این نتایج نشان می دهد که نوسانهای با توجه به دوره زمانی و همچنین سطح بی ثباتی مالی دارای تاثیر متفاوت می باشند؛ بنابراین مدیریت بازارهای ارز و سهام در کشور بایستی با توجه به سطح عدم ثبات مالی و همچنین بازه زمانی ایجاد نوسانها، صورت پذیرد.