عبدالله صادقی

هستی و انسان دغدغه ای است که قرن ها است ذهن بشر را به خود مشغول کرده است. بیش از بیست قرن است متفکران دینی و غیردینی پیرامون آن به بحث و گفتگو مشغول هستند. مسئله این است که چه رابطه و تأثیرگذاری بین هستی و انسان وجود دارد و مبنای هستی شناسی و انسان شناسی چه رابطه ای با یکدیگر می تواند داشته باشند و هر یک بر دیگری چه تأثیری خواهد داشت. بر اساس گزاره های دینی و آرای اندیشمندان اسلامی، می توان مبنای هستی شناسی را هستی شناسی شبکه ای دانست. به تعبیر دیگر، جهان ما یک جهان شبکه ای است. این هستی شبکه ای با انسان رابطه تناظری دارد که از آن تعبیر به عالم کبیر و صغیر شده است. در این رابطه تفسیر و تبیین جهان بدون انسان، و تفسیر و تبیین انسان بدون جهان، تفسیر ناقص و بی معنا خواهد بود. بنابراین براساس رابطه هستی شناسی و انسان شناسی می توان نظریه انسان شناسی شبکه ای را نتیجه گرفت. در این نظریه انسان محور شبکه هستی است و ارتباطات انسان محور اساسی زندگی در شبکه هستی است. در این مقاله نوع تحقیق بنیادی، رویکرد پژوهش توصیفی، تبینی و روش تحقیق کتابخانه ای انتخاب شده است.  

گزاره های دین راهبرداستراتژی های های لازم را برای برنامه ریزی و مدیریتِ جوانب مختلف زندگی ارائه نموده اند کرده اند و راهبرد فعّاال سازی و کارآمدی دین در عرصه ه زندگی، نگرش سیستمی نظام مند و استراتژیک راهبردی به گزاره های دین است. یکی از عرصه های تحقق جلوه مدیریت دین، شهر می باشداست. شهرسازی اسلامی می تواند کارآمدی دین را در عرصه شهر تجلی دهد. برای رسیدن به مدل راهبردی شهرسازی اسلامی، روش تحقیق شبکه ای مطلوب ترین روش در تولید آن است. روش تحقیق در این نوشتار تلفیقی از روش کتابخانه ای، تحقیق موردی، تحقیق ترکیبی، و سیستمی است. این روش با رویکرد اجتهاد سیستمی صورت می پذیرد. که بر اساس منابع دین با روش اجتهاد جواهری به علاوه منطق استنباط فرآیندها فرایندها حاصل می گردد. در این مقاله برانیم برآنیم تا گام به گام به روش تحقیق درباره موضوع روش تحقیق در تحقق شهرسازی اسلامی به صورت قدم به قدم، بپردازیم تا در نتیجه بر اساس پژوهش با آن بتوانیم به تولید «مدل راهبردی» شهرسازی اسلامی را بپردازیمتولید کنیم.