بهیه زارعی

هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل مؤثر بر طرد شدن از محیط های ورزشی از دیدگاه کارکنان اداره ورزش و جوانان غرب ایران بود. جامعه آماری پژوهش حاضر در دو فاز کیفی شامل 16 نفر از اعضای هیئت علمی و صاحب نظران بود که با روش گلوله برفی انتخاب شدند. در بخش کمی کارکنان ادارات ورزش و جوانان شهرهای کرمانشاه، ایلام، سنندج و همدان به عنوان نمونه انتخاب شدند. بعد از تدوین پرسش نامه، پرسش نامه ها به روش های مختلف از قبیل ارسال ایمیل، مراجعه حضوری، ارسال فاکس و غیره در اختیار نمونه آماری به تعداد 300 نفر قرار گرفت. تعداد 268 پرسش نامه به صورت کامل و بدون ایراد برای تجزیه وتحلیل در اختیار محقق قرار گرفت. نتایج تحلیل اکتشافی و تأییدی 11 عامل مؤثر در طردشدگی شامل انطباق پذیری، فرهنگ، قوانین و مقررات، فردی، استعداد و توانایی، رفتاری، نابرابری، ارتباطی، سرمایه روان شناختی، عملکرد و تعارض را نشان دادند.

 پژوهش حاضر تحلیل عوامل روان شناختی پدیده طرد شدگی از ورزش (مطالعه موردی: ادارات ورزش و جوانان غرب کشور) بود. این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و از حیث شیوه گردآوری داده ها، توصیفی-پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش را کارکنان ادارات ورزش و جوانان شهرهای کرمانشاه، ایلام، سنندج و همدان (n=250) تشکیل دادند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران برابر با 152 نفر محاسبه و به منظور جلوگیری از افت نمونه ، 200 پرسش نامه به صورت تصادفی طبقه ای توزیع شد. در این پژوهش از پرسش نامه های محقق ساخته استفاده شد. پرسش نامه بر اساس مقیاس 5 ارزشی لیکرت تنظیم شده بود. برای بررسی روایی صوری از نظر ده تن از اساتید مدیریت ورزشی بهره گرفته شد و برای روایی محتوایی سئوال های پرسش نامه از مدل لاشه استفاده شد. همچنین پایایی پرسش نامه به وسیله آزمون آلفای کرونباخ بررسی شد. نتایج نشان داد بین طردشدگی و عوامل روان شناختی (610/0-) همبستگی وجود دارد. همچنین بیشترین تأثیر مستقیم مربوط به عوامل روان شناختی–طرد شدگی و کمترین تأثیر مستقیم مربوط به عوامل اجتماعی–عوامل روان شناختی است. لذا مدیران وزارت ورزش و جوانان بایستی جهت جلوگیری از طردشدگی بیشترین تلاش را برای ایجاد جو صمیمیت و همدلی در بین کارکنان به کار ببندند تا با کاهش ادراک طردشدگی در کارکنان بی نزاکتی و عواقب مرتبط بر آن در محیط کار کاهش یابد.