سمانه جمالی

علم و فناوری به مثابه اصلی ترین نهاده تولید در کاهش هزینه ها و افزایش بهره وری شناخته می شود. در همین ارتباط، سیاست های اقتصادی در جهان امروز از خط مشی تولید محوری به سوی سرمایه محوری و بهبود کارامدی و کارایی شاخص های اقتصادی از طریق دانش و پژوهش حرکت کرده است. از این رو، در پژوهش حاضر به بررسی مقایسه ای میان اقتصاد مالی-فناوری و سیاست های اشتغال زایی در شهرداری تهران و شهرداری های کشورهای خاورمیانه پرداخته شده است. شاخص های مورد بررسی در اقتصاد فناوری در این پژوهش، شامل چهار حوزه ی کارکرد سیستم اقتصادی، نرخ آموزش، نرخ دانش و تکنولوژی ارتباطات-اطلاعات می باشد که در بازه ی زمانی 2000 تا 2019 بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که سیستم اقتصادی در قالب صادرات کالا-خدمات و تکنولوژی ارتباطات-اطلاعات تاثیر معناداری بر سیاست های اشتغال زایی شهرداری تهران در بازه ی زمانی مذکور داشته اند؛ به گونه ای که همبستگی مثبتی میان تقویت سیستم اقتصادی و تکنولوژی ارتباطی با افزایش اشتغال مشاهده می شود. در سوی دیگر، دو حوزه ی آموزش و دانش در بازه ی زمانی 19 ساله، تاثیر معناداری بر سیاست های اشتغال زایی و در نتیجه، افزایش کمی و بهره وری نیروی کار نداشته است. همچنین، تحلیل آینده پژوهانه نشان داد که شهرداری تهران در افق زمانی 2025 از نظر زیرساخت های مالی و فناوری در رتبه چهاردهم کشورهای اسلامی خاورمیانه و پایین تر از حد متوسط جهانی قرار خواهد داشت.

مقدمه: سبک زندگی یکی از مفاهیم مهم در علوم اجتماعی است، که به معنای خلق راه و روش خاص با توجه به امکانات در دسترس می باشد و در حقیقت چگونه بودن افراد را شکل می دهد؛ و به عنوان مجموعه ای نسبتاً منسجم از همه رفتارها و فعالیتهای یک فرد معین در جریان زندگی روزمره تلقی می شود. در بین این رفتارها، برخی بصورت مستقیم و برخی بطور غیر مستقیم تاثیرات عمیقی بر سلامت فرد و جامعه می گذارند و منجر به عواقب منفی در وی می شوند که «رفتارهای پر خطر» نامیده می شوند. شیوع این رفتارهای پرخطر، در نوجوانان و جوانان به علت شکل گیری شخصیت بیشتر است. این رفتارهای پرخطر عمدتا شامل استعمال دخانیات، اعتیاد و سوء مصرف مواد، رفتارهای مرتبط با صدمات و جراحات مثل خشونت، رفتارهای جنسی ناسالم، الگوهای ناسالم تغذیه و الگوی تحرک کم بدنی می باشند؛ که در صورت ثبات این رفتارها در شخصیت فرد، منجر به یک سبک زندگی ناسالم می شود. پیشگیری از این رفتارهای پرخطر با رویکرد به آموزه های دینی به عنوان مؤلفه ای مفید برای رسیدن به کمال، یکی ازضروری ترین موضوع های فرهنگی جوامع اسلامی است، که می تواند موجب ارتقاء سلامت روحی و روانی و عزت نفس واعتماد به نفس بهتر شود. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر کاربرد آموزه های دینی در پیشگیری از رفتارهای پرخطر و برخورداری از سبک زندگی سالم در نوجوانان می باشد. روش: روش مورد استفاده در این پژوهش، روش توصیفی - تحلیلی است که با استفاده از جدیدترین پژوهشهای داخلی و خارجی مرتبط با موضوع پژوهش حاضر، مورد بررسی قرار گرفته و نتایج آنها تحلیل شده است. یافته ها: یافته ها نشان می دهد که بین تقید به آموزه های دینی و گرایش به رفتارهای پرخطر رابطه معنی داری وجود دارد به طوری که افراد پایبند به آموزه های دینی درکنترل هیجانات و رفتارهای خشونت آمیز موفق تر عمل می کنند و از زندگی سالم تر و نهایتاً امید به زندی بیشتری برخوردارند. نتیجه: با توجه به شیوع رفتارهای پرخطر در نوجوانان و علیرغم فعالیت های پیگیرانه، پیشگیری، تنها راه مقابله می باشد. تقید به ارزش های دینی در وجود فرد چهار چوبی را تعریف می کند که موجب موفقیت در کنترل هیجانات و نهایتاً سلامت روحی و روانی و امنیت اجتماعی بهتر می شود از این رو متولیان امر آموزش و تربیت نقش به سزایی در آموزش این آموزه های دینی دارند.