زهرا خدادوست

اینترنت اشیا در مباحث آموزشی کاربردهای بسیاری دارد. به کمک این فناوری دسترسی به اطلاعات آموزشی بیشتر خواهد شد. همچنین محتوای دیجیتالی به شکل ساده تری بین معلمان به اشتراک گذاشته می شود. هدف اصلی این پژوهش، شناسایی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر موفقیت اینترنت اشیاء در آموزش ابتدائی با استفاده از تکنیک دلفی و AHP است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف تحقیق، کاربردی و از لحاظ موضوع و سوالات پژوهش از نوع تحقیقات آمیخته با رویکرد متوالی اکتشافی می باشد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه خبره بود که بر اساس مقیاس ساعتی درجه بندی شد. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش خبرگان و صاحبنظران در زمینه آموزش ابتدائی بود. از روش نمونه گیری گلوله برفی 14 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. برای تحلیل داده ها ار نرم افزار اکسل استفاده شد. نتایج نشان داد که تلفنها و تبلتهای هوشمند با وزن نرمال شده 0.254 در اولویت اول قرار دارد. یادگیری تعاملی با وزن نرمال شده 0.161 در اولویت دوم قرار دارد. تحول در ارتباطات با وزن نرمال شده 0.158 در اولویت سوم قرار دارد. مدیریت ﻋﻤﻠﮑﺮد با وزن نرمال شده 0.145 در اولویت چهارم قرار دارد. شبکه های اجتماعی با وزن نرمال شده 0.114 در اولویت پنجم قرار دارد. کتاب های الکترونیکی با وزن نرمال شده 0.112 در اولویت ششم قرار دارد. اسباب بازی هوشمند با وزن نرمال 0.056 در اولویت هفتم قرار دارد. با توجه به نرخ ناسازگاری 0.05 در این رتبه بندی، بین مقایسه زوجی مدل ها سازگاری کامل وجود دارد.

آموزه های اسلامی و تجارب بشری نشان می دهد این امکان وجود دارد که در زندگی هر انسانی، آسایش و رفاه مادی (رفاه عینی) حاصل شده، ولی به دلائلی احساس رضایتمندی از زندگی و شادکامی (رفاه ذهنی) حاصل نشود. پژوهش حاضر به دنبال تبیین این موضوع است که نهادینه کردن ویژگی های شخصیتی و اخلاقی مورد تأکید اسلام در کنار تربیت اقتصادی، ظرفیت این را دارد که علاوه بر تأمین رفاه عینی منجر به افزایش رفاه ذهنی شود. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی−پیمایشی و با استفاده از ابزار پرسش نامه و با روش نمونه گیری تصادفی از 451 دانشجو از جامعه دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد، روابط بین ویژگی های اخلاقی و شخصیتی صبر، خلاقیت، اعتماد به نفس، عزت نفس و ریسک پذیری با رفاه ذهنی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های این مطالعه نشان می دهد ارتباط مستقیم معنی دار، میان متغیرهای مذکور با رفاه ذهنی وجود دارد؛ همچنین بر مبنای تحلیل رگرسیونی، اعتماد به نفس، صبر و عزت نفس به طور معناداری می توانند رفاه ذهنی دانشجویان را افزایش دهند. نظام تعلیم و تربیت هر جامعه ای به واسطه شناخت متغیرهای پیش بینی کننده معنادار در به وجود آمدن این حالت و با استفاده از ابزارهای خود، در جهت افزایش رضایتمندی از زندگی می تواند نقش خود را ایفا کند.