جواد یوسفوند

تلاش برای داشتن یک برنامه ملی آمایش سرزمین در طول سال های گذش ته همواره با موانع و چالش های متعددی مواجه شده است. تجربه برنامه ریزی از نوع آمایش سرزمین در ایران موید اتفاق ات و تص میم گی ری ه ای پر ف راز و نشیبی در ابعاد مفهومی، نظریه ای، تکنیکی، روی ه ای، فرآین دی، س ازمانی و قانونی می باشد که گاه منجر به پیشبرد این امر شده و گاه در جهت ب ه ان زوا کشاندن و انحراف از مسیر اصلی حرکت و حتی اجرا نشدن آن گردیده است. هدف از این مقاله بررسی موانع و تنگناهای آمایش سرزمین کشور و نقش این موانع در محدودیت ها و نارسایی های در برنامه های توسعه ای کشور است که منجر به شکل گیری عدم تعادل های منطقه ای در کشور شده است. روش تحقیق، تحلیلی-اکتشافی است. در این پژوهش منابع و اطلاعات از طریق منابع کتابخانه ای و همچنین سرشماری های عمومی نفوس و مسکن، طرح های آمایش سرزمین جمع آوری شده است. شاخص های مورد بررسی 40 شاخص اقتصادی، اجتماعی، نهادی، اجرایی است که با استفاده از مدل تحلیل شبکه (ANP) به بررسی موانع و تنگناهای آمایش سرزمینی کشور و میزان تاثیرگذاری هریک از موانع در سطح توسعه یافتگی مناطق کشور پرداخته شده است. همچنین نتایج حاصل از مدل تحلیل شبکه نیز بیانگر این است که شاخص های نهادی با مقدار 059/0 بیشترین نقش را در تنگناهای طرح های آمایش سرزمین کشور را باعث شده است. مدلسازی معادلات ساختاری تنگناهای آمایش سرزمین کشور نیز نشان می دهد تأثیرات موانع نهادی روی طرح های آمایش سرزمین در کشور با ضریب مستقیم و مثبت 98/0 است که این موانع دارای قدرت تبیین کنندگی تغییرات در شاخص های اقتصادی و اجتماعی کشور می باشد.

یکی از شیوه های پیشگیری از وقوع جرم، پیشگیری وضعی است که با دخالت در موقعیت از وقوع جرم جلوگیری می کند. هدف کلی این تحقیق بررسی وتعیین شیوه های مؤثر پیشگیری وضعی از گرفتن رشوه و ارئه راهکار است. این مقاله بر اساس تحقیق میدانی تهیه شده است. روش تحقیق از نوع «توصیفی- پیمایشی»، و بر اساس ادبیات نظری تحقیق پرسشنامه ای محقق ساخته و اقدام به نظر سنجی شده است. جامعه آماری تحقیق 751 نفر بوده است که بین 260 نفر از آنها پرسشنامه توزیع و جمع آوری شد. سپس اطلاعات به دست آمده بر اساس نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس یافته های تحقیق معلوم شد که از بین روشهای پنجگانه پیشگیری وضعی از گرفتن رشوه راهکارهای مبتنی بر کاهش عوامل تحریک، بیشترین اثربخشی و راهکارهای مبتنی بر برافزایش خطر ارتکاب جرم کمترین اثربخشی را دارد.