هدیه دباغ

مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی رابطه اعتیاد به تمرین و افسردگی ورزشکاران نخبه در دوران قرنطینه و تعطیلی اماکن و رویدادهای ورزشی بر اثر ویروس کووید-19 بود. روش شناسی: نمونه آماری را 134ورزشکار نخبه (64 مرد) با حداقل ۵ سال سابقه فعالیت در رشته های مختلف ورزشی در سطح سوپرلیگ و ملی، با میانگین 87/20 (15 تا 35 سال) تشکیل دادند. برای سنجش اعتیاد به تمرین، سیاهه اعتیاد به تمرین تری و همکاران و برای افسردگی از پرسشنامه افسردگی بک استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد، بین اعتیاد به تمرین و افسردگی رابطه معناداری وجود ندارد، ولی بین مؤلفه اهمیت و برجسته بودن نقش تمرین با افسردگی، رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین اهمیت و برجسته بودن نقش تمرین به طور معناداری افسردگی را پیش بینی کرد (05/0p < ). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که در دوران قرنطینه ناشی از کووید-19با کاهش مؤلفه اهمیت و برجسته بودن نقش تمرین، افسردگی ورزشکاران افزایش پیدا می کند. همچنین مؤلفه اهمیت و برجسته بودن نقش تمرین پیش بینی کننده افسردگی ورزشکاران بود و ورزشکاران علائم افسردگی را به صورت آتیپیکال نشان می دهند.

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سرسختی ذهنی و منابع اعتماد به نفس زنان و مردان ورزشکار نخبه رشته های انفرادی و تیمی بود. روش شناسی: روش پژوهش حاضر، توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری را کل ورزشکاران انفرادی و تیمی استان تهران که دارای سابقه ورزشی 5 سال به بالا بوده و حداقل یک بار در مسابقات کشوری شرکت کرده بودند، تشکیل دادند. به همین منظور، نمونه آماری را 145 ورزشکار نخبه (15تا 40 سال) با میانگین سنی 5/755±26/84 در رشته های مختلف ورزشی با استفاده از نمونه گیری در دسترس تشکیل دادند (62 مرد، 83 زن). برای سنجش سرسختی ذهنی و مؤلفه های آن، پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی شیرد، گلبی و همکاران (SMTQ) و برای منابع اعتماد به نفس از پرسشنامه منابع اعتماد به نفس ورزشی ویلی و همکاران (SSCQ) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن انجام شد.نتایج: نتایج همبستگی رتبه ای اسپیرمن نشان داد، بین سرسختی ذهنی و هر سه مؤلفه ی آن با منابع اعتماد به نفس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p

مقدمه و هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی ارتباط بین اعتیاد به تمرین و تعهد ورزشی در ورزشکاران حرفه ای در دوران قرنطینه و تعطیلی اماکن و رویدادهای ورزشی بر اثر ویروس کووید-19 بود.روش شناسی: روش پژوهش حاضر، توصیفی همبستگی بود. نمونه آماری را 134ورزشکار نخبه (64 مرد) با حداقل ۵ سال سابقه فعالیت در رشته های مختلف ورزشی در سطح سوپرلیگ و ملی، با میانگین 20/87 (15 تا 35 سال) تشکیل دادند. برای سنجش تعهد ورزشی، پرسشنامه تعهد ورزشی اسکانلان و همکاران و برای اعتیاد به تمرین، سیاهه اعتیاد به تمرین تری و همکاران استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن و رگرسیون انجام شد.نتایج: نتایج نشان داد، بین تعهد ورزشی و مؤلفه های تعهد و لذت ورزشی، فشار اجتماعی و سرمایه گذاری شخصی با اعتیاد به تمرین رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین تعهد ورزشی و مؤلفه های آن %29 تغییرپذیری در نمرات تعهد ورزشی را تبیین می کنند. همچنین سرمایه گذاری شخصی به طور معنادار اعتیاد به تمرین را پیش بینی کرد (p < 0/05).نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که در دوران قرنطینه ناشی از کووید- 19با کاهش تعهد ورزشی، اعتیاد به تمرین ورزشکاران نیز کاهش پیدا می کند. همچنین مؤلفه سرمایه گذاری شخصی پیش بینی کننده مناسبی برای اعتیاد به تمرین است.