رضا کشاورزاره کش

هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه راهبردهای مقابله با تنیدگی و خودکارآمدی در کاربران دارای اعتیاد به اینترنت و عادی بود. روش: مطالعه حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دانشگاه اراک و نمونه آماری متشکل از 210 کاربر(108 کاربر دارای اعتیاد به اینترنت و 102 کاربر عادی) از دانشجویان این دانشگاه بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی در سال 1393 انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خودکارآمدی عمومی شرر، مقیاس راهبردهای مقابله ای اندلر و پارکر و پرسشنامه اعتیاد به اینترنت یانگ (1999) استفاده شد.به منظور تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیره و تک متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که کاربران دارای اعتیاد به اینترنت به میزان پایین تری از راهبرد مقابله ای مساله مدار استفاده می کنند و دارای خودکارآمدی پایین تری نسبت به کاربران عادی بودند و این تفاوت ها در سطح 0005/0p= معنی دار بود. علاوه بر این، در سبک هیجان مدار و اجتنابی تفاوت ها معنی دار نبود. نتیجه گیری: باتوجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که به منظور پیشگیری و کاهش آسیب های اعتیاد به اینترنت و سازگاری بیشتر دانشجویان در زمان بروز تنش و فشارهای روانی باید به فراهم نمودن زمینه های تقویت سبک مقابله ای مساله مدار و افزایش خودکارامدی در آنان اقدام نمود. Effective of Cognitive –Behavioral Therapy in Treating Patients with Obesity