زینب سعادتی

شهر هوشمند پایدار پدیده جدید فناورانه شهری است که در نتیجه توسعه سه روند مهم جهانی یعنی انتشار پایداری، گسترش شهرنشینی و فناوری اطلاعات و ارتباطات به وجود آمده است. شهر هوشمند پایدار، شهری نوآورانه است که از فناوری های اطلاعات و ارتباطات و دیگر ابزارها برای بهبود کیفیت زندگی، ارتقای کارایی عملیات شهری، افزایش سطح خدمات و رقابت استفاده می کند تا از انطباق نیازهای نسل های کنونی و آینده باتوجه به جنبه های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی اطمینان حاصل شود. اینترنت اشیا یکی از مؤلفه های اصلی زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرهای هوشمند پایدار است که، به علت داشتن پتانسیل بسیار بالا برای پیشبرد پایداری محیط زیست، یک رویکرد توسعه شهری معرفی می شود. اینترنت اشیا یکی از منابع اصلی ایجاد کلان داده است و تجزیه و تحلیل کلان داده به وضوح درحال نفوذ در بسیاری از حوزه های شهری برای بهینه سازی بهره وری انرژی و کاهش آثار مخرب زیست محیطی است. در این مقاله فرصت توسعه چشم انداز اطلاعاتی شهرهای هوشمند، با استفاده از کلان داده، برای دستیابی به سطح مطلوب پایداری محیطی بررسی می شود. در این راستا، چارچوبی تحلیلی و کامل و همچنین برنامه های کاربردی مرتبط با کلان داده در زمینه شهرهای هوشمند پایدار تشریح شده است.

در دنیای کسب وکار و عصر دانایی، هوشمندی یکی از الزامات انکارناپذیر برای اغلب سازمان ها است تا بتوانند از راه افزایش دانش و خلق آگاهی بر قابلیت هایشان بیفزایند و خود را برای سازگاری با تغییرات و تحولات محیط آماده کنند. هوشمندی کسب وکار، مجموعه توانایی ها، فناوری ها، ابزارها و راهکارهایی است که به درک بهتر از شرایط کسب وکار و سازگاری با آن کمک می کند. داده کاوی درحکم ابزار قدرتمند هوش کسب و کار برای کشف دانش شناخته شده، اما هنوز کاملاً با آن یک پارچه نشده است. با توجه به بررسی ادبیات موضوع، رویکردی جامع و کاملی که همه ابعاد هوش کسب و کار را دربر گیرد کمتر یافت شده است. هدف از این مطالعه بررسی رویکردی تلفیقی است که با مرور مدل های معتبر و ارزیابی شده به دست آمده است و در آن به ابعاد گوناگون مطرح شده در موضوع هوشمندی کسب وکار، ازجمله پیاده سازی مقرون به صرفه ، به کارگیری مؤثر و ارزیابی سیستم پرداخته شده است. در فاز پیاده سازی، استفاده از عامل های هوشمند و زبان داده کاوی کسب و کارگرا مطرح شده است. در فاز به کارگیری فرایند، به اشتراک گذاری دانش میان متخصصان و مدیران سازمان و در فاز آخر نیز ارزیابی سیستم ها مطرح شده است.