اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی درکاهش مشکلات بین فردی نوجوانان(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
منبع:
پژوهشنامه تربیتی سال دهم تابستان ۱۳۹۴ شماره ۴۳
129-146
حوزه های تخصصی:
برنامه آموزشی مهارت های زندگی روش مؤثری در جهت رشد شخصیت سالم و تأمین بهداشت روانی نوجوانان است. ازطرفی مشکلات بین فردی یکی از مهمترین عوامل در رشد شخصیت و ایجاد اختلالات روانشناختی در نوجوانان است. از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر مشکلات بین فردی نوجوانان در شهرستان بجنورد، انجام شد. روش: در قالب یک طرح تجربی پیش آزمون -پس آزمون و گروه کنترل، 48 دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه (آزمایش و کنترل) جایگزین شدند.گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت آموزش مهارت های زندگی قرار گرفتند. سپس هر دو گروه پرسشنامه مشکلات بین فردی (بارکهام، هاردی و استارتوپ، 1994) را قبل و بعد از مداخله تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته: نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت میانگین های تعدیل شده دو گروه آزمایش و کنترل در نمره کل مشکلات بین فردی از نظر آماری معنادار است (03/0=P، 60/2=F). و همچنین در ابعاد مشکلات بین فردی، تفاوت معناداری در میان میانگین های تعدیل شده در مشکل اجتماعی شدن، مشکل در جرأت ورزی، پرخاشگری زیاد، گشودگی زیاد، مشکل در حمایت گری، مشکل در صمیمیت، فداکاری زیاد، و وابستگی زیاد، در دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت. نتیجه گیری: مداخلات مبتنی بر آموزش مهارت های زندگی به دلیل افزایش اعتماد به نفس، قدرت تصمیم گیری، افزایش جرات ورزی و خودپنداره در توانمند سازی روانشناختی و کاهش مشکلات بین فردی نوجوانان موثر است