عسل عصری ملکی

مقاله ی پیش رو به منظور تحلیل جامعه شناختی سه گونه از نمایش های شادی آور زنانه در دوران حکومت قاجار انجام شد. گونه های مذکور شامل: نمایش های انتقادی و سنتی، نمایش های انتقادی-اجتماعی (مردان هوسران) و نمایش های اجتماعی (نبودن امنیت اقتصادی) بود. دو یا سه مورد از نمایش های هر گروه، معرفی و ارزیابی شدند. یکی از طرق واکاوی نمایش های شادی آور زنانه بهره گیری از مفاهیم جامعه شناسی بود، از این رو به منظور بازنمایی جایگاه اجتماعی زنان در جامعه ای مردمحور با بهره گیری از مفهوم سلطه ی مردانه ی پیر بوردیو به تحلیل موضوع حاضر پرداخته شد.مقاله ی حاضر از نوع مقالات توصیفی-تحلیلی است و اطلاعات ضروری تحقیق با استفاده از شیوه ی کتابخانه ای گردآوری شد. با استناد بر اطلاعات به دست آمده، زنان به منظور رهایی از زیر بار فشارهایی که از سوی جامعه بر آنان تحمیل می شد، به راه های گوناگونی متوسل شدند؛ یکی از این راه ها اجرای نمایش هایی با محوریت زنان، به جهت بازنمایی مسائل و معضلات آن ها بود؛ نمایش عقده های فروخورده ای که در اثر تعصبات جامعه ای مردسالار، به وجود آمده بودند. نتیجه حاکی از آن بود که واکاوی نمایش های زنانه، یکی از راه های مؤثر در ریشه یابی تأثیرات چیرگی مردان بر زنان است.