تورج اسکندری پور

دانش موجود در حوزه مهندسی مجدد فرآیند کسب و کار عموماً حاصل تجربیاتی است که از اجرای پروژه های مهندسی مجدد (مبتنی بر اصول و قواعد علمی) در بنگاه های خصوصی به دست آمده است. پاسخ منفی به این سوال که" آیا مهندسی مجدد وتکنیک های مربوطه صرفاٌ مختص سازمان های تجاری است"را می توان نتیجه تلاش هایی دانست که تاکنون در این زمینه در حوزه سازمان های صنعتی، اداری، نظامی، پزشکی و... توسط محققین متعددی صورت پذیرفته است. در این مقاله تلاش می کنیم که ابتدا با توجه به تفاوت های ماهوی سازمان های نظامی با بخش های دولتی و خصوصی دریابیم که نحوه اجرا و اثربخشی یک پروژه مهندسی مجدد در سازمان های نظامی شامل چه ویژگی های شاخصی بوده و چه موانعی را پشت سر می گذارد. سپس به مصادیق عملی اجرای مهندسی مجدد در ارتش جمهوری اسلامی به صورت اجمالی و موردی اشاره می شود و به پیشنهادهای عملی که نشان می دهد با وجود دشواری ها و موانع ذکرشده چگونه می توان به تجربه موفق و مؤثری در زمینه مهندسی مجدد در آجا دست یافت.

سازمان در طی فعالیت خود با انواعی از مسائل و مراحل مواجه است که ناگزیر از تصمیم گیری است.  برخی از تصمیم گیری ها چنان به راحتی صورت می گیرند که شایان توجه نیستند، اما در مقابل مسائلی نیز در مسیر فعالیت سازمان به وجود می آید که تصمیم گیری در مورد آنها مدت زمان طولانی می طلبد و چه بسا تعلل در شناخت راههای تصمیم گیری بهتر، عواقب جبران ناپذیری را برای سازمان به بار می آورد. از عوامل مؤثر در افزایش قدرت تصمیم گیری می توان به انضباط اشاره کرد. پیچیده تر شدن روزافزون سازمان ها و افزایش میزان کارهای غیرانضباطی، غیرقانونی و غیرمسئولانه در محیط های کاری توجه مدیران و صاحبنظران را به بحث انضباط کار و مدیریت انضباط معطوف ساخته است. برنامه های انضباط به سازمان ها کمک می کند تا  ضمن پرهیز از شرایط آشفته، بهترین گزینه را برای حفظ منافع سازمان انتخاب کنند. سازمان های نظامی به عنوان  خاستگاه اصلی دو مقوله ی انضباط و تصمیم گیری نیازمند توجهی ویژه به آنها بوده ودر تلاش برای یافتن نقاط تلاقی این دو مفهوم می باشند. در این مقاله ضمن تشریح مختصر تصمیم گیری وانواع آن؛ مدیریت انضباط که یکی از زمینه های علمی مدیریت به شمار می رود را در سازمان های نظامی وغیر نظامی مورد بررسی اجمالی قرار خواهیم داد.