بنجامین اس. لامبث

لامبث، در بررسی عملیات جنگی "طوفان صحرا" علیه عراق، از بعد هوایی (1991) مقاله ای در پنج بخش ارایه داده و در سه بخش قبل که در شماره گذشته به چاپ رسید، سعی نموده بود به طور تلویحی نقش نیروی هوایی آمریکا را تا آنجا برجسته نشان دهد که پیروزی صد ساعته جنگ زمینی را مرهون حملات هوایی 23 روزه بداند. به نظر وی نیروی هوایی ایالات متحده توانسته با بهره گیری از تکنولوژی جدید استیلث و تجهیزات کنترل و مراقبت مستمر، از حالت تاکتیکی قبل از این جنگ به ایفای نقشی استراتژیک در میدان نبرد ارتقاء یابد،که پیامد آن زمین گیر کردن نیروهای دشمن و انهدام گسترده تجهیزات و ادوات جنگی آنها پیش از رویارویی زمینی با او بود. در دو بخشی که ترجمه آن پیش روی شماست، او دو عامل مهم دیگر را در این عملیات بررسی نموده است. "قدرت فضایی به عنوان یک فعال کننده" و "جغرافیا به عنوان عامل جبری". او معتقد است از تمام توانایی های بالقوه فضا در این جنگ استفاده شد و به عبارتی سامانه های فضایی نقش اصلی را در جنگ ایفا نمودند. همچنین جغرافیا به عنوان یک عامل جبری می تواند شرایط ویژه ای را به نیروی هوایی در هر جنگ دیکته کند، که در این مورد مقایسه ای بین جنگ نفت و بوسنی انجام داده است.

لامبث، مقاله زیر را در سال 1999 میلادی و در پنج بخش جداگانه با شرحی از عملیات جنگی ”طوفان صحرا“ در بُعد هوایی، علیه عراق، که در سال 1991دست به اشغال کویت یازیده بود، ارائه داده و سعی نموده به طور تلویحی نقش نیروی هوایی آمریکا را تا آنجا برجسته نشان دهد که پیروزی سریع متحدین را مرهون جنگ هوایی 23 روزه بداند، و آن هم تنها با اشاره به گوشه ای از عملیات. به نظر وی نیروی هوایی ایالات متحده توانسته با بهره گیری از تکنولوژی جدید استیلث و تجهیزات کنترل و مراقبت مستمر، از حالت تاکتیکی قبل از این جنگ، به ایفای نقشی استراتژیک در میدان نبرد ارتقاء یابد. که پیامد آن زمین گیر کردن نیروهای خصم و انهدام گسترده تجهیزات و ادوات جنگی دشمن پیش از حمله زمینی و رویارویی با اوست. سرفصل ها به ترتیب؛ ”نیروی هوایی، جغرافیا و قدرت فضایی“، ”کمال قدرت هوایی در عملیات طوفان صحرا“ ، ”تازه های نیروی هوایی چیست“؟ ”قدرت فضایی به عنوان یک فعال کننده“ و ”جغرافیا به عنوان یک عامل بازدارنده“ می باشند که همه بخش ها با دید فعالیت نیروی هوایی در عملیات فوق الذکر نگاشته شده اند.