غلامرضا رحیمی بلداجی

با توجه به شیوع بالا و دوره طولانی مدت اختلالات خلقی ، به نظر میرسد درمانی برای این اختلالات اثربخش است که در کوتاهترین زمان بیشترین اثربخشی را داشته باشد. لذا در پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی آموزش چشم انداز زمان بر کاهش علائم اختلال افسردگی دانش آموزان پسر پرداخته شده است. در این پژوهش از طرح شبه آزمایشی به صورت پیش آزم ون - پس آزم ون، هم راه ب ا گ روه گواه استفاده شده است. جامعه آماری، دانش آموزان پسری بودند که در سال تحصیلی 96-1395 درسه دبیرستان مختلف در شهر بلداجی مشغول به تحصیل بودند، که با توجه به معیارهای ورود به پژوهش و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 30 دانش آموز انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند مقیاس افسردگی بک درهردوگروه اجرا گردید و سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه ی 60 دقیقه ای آموزش چشم انداز زمان را دریافت کردند، درحالیکه گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. مجددا مقیاس افسردگی بک در هر دو گروه اجرا گردید. نقاط برش برای مقیاس اختلال افسردگی نمره 31 و بالاتر بوده است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS22 و با روش تحلیل کوواریانس محاسبه شدند. نتایج نشان داد که آموزش چشم انداز زمان به طور معناداری باعث کاهش علائم اختلال افسردگی دانش آموزان پسر مبتلا به این اختلال گردید.