حسین عباسپور طهرانی فرد

مدیریت استعداد به عنوان سیستمی برای شناسایی، استخدام، پرورش، ارتقاء و نگهداری افراد بااستعداد، با هدف بهینه کردن توان سازمان و به منظور تحقق اهداف سازمان ها استفاده می شود. هدف اصلی این مطالعه، بررسی تأثیر مدیریت استعداد بر عملکرد شغلی کارکنان از طریق رضایت شغلی و تلاش کاریِ کارکنان در سازمان های دولتی مستقر در تهران است. بر اساس پیشینه پژوهش و مدل مفهومی، پنج فرضیه تدوین و با توجه به این که یکی از سازه ها (مدیریت استعداد) سطح دوم انعکاسی است و همچنین نرمال نبودن داده ها، از نرم افزار Smart-PLS2 برای آزمون فرضیه ها استفاده شد. با توزیع 350 پرسش نامه، تعداد 288 پرسش نامه از 60 سازمان دولتی جمع آوری شد و پس از بررسی برازش مدل و پایایی و روایی داده ها، آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که مدیریت استعداد، تأثیری معنادار بر رضایت شغلی، تلاش کاری و عملکرد شغلی دارد و همچنین تأثیر رضایت شغلی بر عملکرد نیز تأئید شد؛ اما فرضیه تأثیر تلاش کاری بر عملکرد شغلی با ضریب مسیر 235/0 و مقدار t برابر با 62/1 مورد تأئید قرار نگرفت.