رقیه بهشتی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت از زندگی براساس باور به دنیای عادلانه و ویژگی های شخصیتی در دانشجویان انجام شد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان شاغل به تحصیل ورودی 96-1395 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن بودند که نمونه ای به حجم 210 نفر به روش نمونه گیری غیرتصادفی انتخاب گردید. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد شده رضایت از زندگی دینر و همکاران (1985)، پرسشنامه باور به دنیای عادلانه داگلاس و ساتون (2005)، دالبرت، لیبکوس، سالی و گوچ (2001) و پرسشنامه شخصت نئو مک کری و کاستا (1985) استفاده شد. پژوهش توصیفی – تحلیلی از نوع همبستگی بود که برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه سلسله مراتبی استفاده شد. نتایج ضرایب رگرسیون نشان داد که بین باور به خود و باور به دیگران و ویژگی شخصیتی روان رنجورخویی با رضایت از زندگی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین براساس نتایج رگرسیون سلسله مراتبی، در مدل اول فقط ویژگی شخصیتی روان رنجور خویی (بتا=173/0-) به طور معنی داری از طریق کاهش رضایت از زندگی را پیش بینی می کند. لیکن باورها در مدل اول نتوانسته اند به تنهایی رضایت از زندگی را پیش بینی کنند. به عبارت دیگر، وقتی باورها در زندگی از رضایت زندگی نقش دارند که ویژگی های شخصیتی افراد کنترل شوند. در مدل دوم از میان متغیرهای پیش بین، باور خود (بتا=211/0-) به طور معنی داری درحدود 4 درصد رضایت از زندگی را پیش بینی می کند.